Azərbaycan dastanlarının leksikası

  • VƏLƏDDÜZZİNA

    Bax: vələdüzna. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

    Tam oxu »
  • VƏLƏDÜZNA

    ər. vələd – övlad + zina – qeyri-qanuni əlaqə Qeyri-rəsmi nikahdan olmuş övlad, bic. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dilimizdə təhqir, söyüş mənasında i

    Tam oxu »
  • VƏRBƏVƏR

    Tədriclə, yavaş-yavaş. Vər “dərəcə, qat” mənasında işlənir. Mehriban geyərdi al ilə qara, Vücudum şəhrini vermişdim yara; Əgər gəlməsəydin bizim diyar

    Tam oxu »
  • VƏSF ƏRƏB

    1. Bir şəxsin və ya bir şeyin malik olduğu sifət, keyfiyyət, hal; səciyyə. 2. Tərif, mədh. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xacə Yaqub camaatın arasına g

    Tam oxu »
  • VƏSFİ-HAL ƏRƏB

    Bir şəxs və ya bir şeyin hal və xüsusiyyətini söyləyərək təsvir etmə. Könül, sənə vəsfi-halım söyləyim, Yarəb, bu dünyada necolur könlüm, Hərdən dərvi

    Tam oxu »
  • VƏSMƏ ƏRƏB

    Qaşa çəkilən qara rəngli boya. Qaşlara vəsmə yaxıb, Sürmə ala gözdə durur.           (“Şahzadə Seyfəlmülük və Bədiəlcamal”)                     * Vəsm

    Tam oxu »
  • VƏSVƏSƏ ƏRƏB

    Şübhə, tərəddüd, qorxu, səksəkə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Aşıq Cünun Məhbub xanımın bu sual-cavabından bir az vəsvəsəyə düşdü

    Tam oxu »
  • VƏZİM

    Bax: vəzm.

    Tam oxu »
  • VƏZM

    Nəbz. Əvvəl-əvvəl napak qarı gəldi, Qurbaninin vəzmini əlinə alıb dedi: – Oy aman, bununku onnandı..

    Tam oxu »
  • VƏZN ƏRƏB

    Çəki, ağırlıq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəlilər qiymətdə ağır, vəzndə yüngül nə vardısa, götürdülər

    Tam oxu »
  • VİLAYƏT ƏRƏB

    Dastanda ölkə, məmləkət, mahal, əyalət, ərazi mənasında işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Müasir dildə “böyük inzibati ərazi bölgüsü” mənasını ve

    Tam oxu »
  • YA PƏS

    Deməli, demək, bu halda, belə isə, indi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAB-YAB

    Asta, yavaş-yavaş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YADIQ

    Yaraq, ləvazimat. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAĞMA ETMƏK

    Talan etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAĞRIN

    Arxa, kürək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAXNI

    Ət qovurması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQA

    Yaxa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQIN

    Yaxın. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQIŞMAQ

    Yaraşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAQLANMAQ

    Yaxınlaşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YALAB-YALAB

    Par-par (parlamaq). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YALABDAQ

    Alov kimi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YALABIMAQ

    Parıldamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAMRI

    Yumru. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YANAL

    Yan, ətraf. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YANÇI

    1. İki küsülü tərəfi barışdıran adam; vasitəçi; köməkçi, havadar. 2. Sağdış, soldış. Dastanlarda sonuncu mənaya rast gəlinir

    Tam oxu »
  • YANQULANMAQ

    Əks-səda vermək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YANŞAQ

    Aşıq, ozan. Qızlardan biri onu görüb, qaçdı Əslinin yanına ki: – Əsli bacı, bir yanşaq dayanıb bağçanın ağzında, elə yanıqlı-yanıqlı oxuyur ki

    Tam oxu »
  • YAPA-YAPA

    Lopa-lopa. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAPAĞLU

    Sıx, gur yunlu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAPUQ

    Yəhər, gül. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YARALU

    Yaralı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YARAN

    Dostlar. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YARÇIMAQ

    Xoşbəxt olmaq; bərəkət tapmaq, sağalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YASANMAQ

    Qərar vermək, hazırlanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAŞILBAŞ

    Ördəyin erkəyi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Poeziyada, adətən, “yaşılbaş sona” kimi rast gəlinir, gözəl mənasında işlənir

    Tam oxu »
  • YAŞLAMAQ

    Ömür sürmək, yaşamaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAŞMAQ

    Qadınların yad kişilərdən yaşınmaq üçün üzlərinin adətən gözdən aşağı hissəsini örtdükləri örtü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dərzidən bir dəst gözəl

    Tam oxu »
  • YAŞURMAQ

    Gizləmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YATDUĞI

    Yatdığı, yatmağı adət etdiyi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YATLU

    Pis, yaramaz, fəna, adi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAVAN

    Yavan girər duşuna: ifadəyə həm məhəbbət dastanlarında (“Şah İsmayıl”), həm də Əndəlib Qaracadağinin “Şeirlər məcmuəsi”ndə rast gəlinir

    Tam oxu »
  • YAVAN GİRƏR DUŞUNA

    İfadə “Şah İsmayıl” dastanındakı vücudnamədəndir. Üç yaşından beş yaşına varanda, Yenicə açılan gülə bənzərsən

    Tam oxu »
  • YAVRI

    Quş və heyvan balası. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAVRUM

    Yavru çocuq, körpə, uşaq, bala mənalarını verir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda yavrum şəklində nəvaziş bildirən müraciət kimi işlənir

    Tam oxu »
  • YAVUQ

    Yaxın. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qarı gəlir bizə yavuq, Elə bil ki, tutub soyuq, Çeşdəliyə bircə toyuq, Axşama qayğanağı var

    Tam oxu »
  • YAVUZLAMAQ

    Pisləmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAYA

    Piyada. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)

    Tam oxu »
  • YAYAX

    Piyada. O nədir ki, bu dünyada zatı yox? O nədir ki, tikişi yox, qatı yox? O nədir ki, yayax gedir, atı yox? Çarx dolanır, bir tükənməz yolu var

    Tam oxu »