(Naxçıvan) qızılgül mürəbbəsi. – Gülqəndi çaynan yeyəllər
(Çənbərək) bir nəfəsə içmək. – Sudan yaman güllahladım, genə susalığım qaşmadı
I (Ağdam, Füzuli, Şamaxı) təndir çörəyinin üzündə yanıq qabarcıqlar əmələ gəlmək. – Bir təndir çörəyin hamısı güllədi (Ağdam); – Çörəyim güllədi (Füzu
(Təbriz) xiyar. – Vəxtində yığılman gülləsər saralırı
(Füzuli) üzüm növü
(Ağdam) mıx. – Gülmıx balajasına de:illər
(Daşkəsən, Gədəbəy, Şəmkir, Tovuz) bax gülmıx. – Öyün divarına biriki gülmux çalıf, papağımızı onnan asırdıx (Tovuz)
(Bakı) dəniz sahilində bitən ağyarpaqlı, ətirli bitki adı
(Dərbənd) novruzgülü. – Muğartililər gülpənəgə hələkkar diyədülər
(Bərdə, Tərtər) sarımsağa bənzər bitki adı
(Lənkəran) dördkünc baş yaylığı. – Qıza, Sima, gülşəftəlin hanı?
(Bakı) bax gülçinnig
I (Ordubad) iridamcılı yağış. – Göydən gülül yağır II (Lənkəran) buğdanın içində olan qara acı toxum
(Bakı) təndirdə küt getmiş çörək
(Şahbuz) buğda növü adı. – Gülüsoru payız əkirik
(Tovuz) toyda gəlin gətirilən vaxt verilən yemək. – Gülvəngdən soηra cama:t dağıldı
(Böyük Qarakilsə) hiyləgər (adam)
(Mingəçevir, Naxçıvan, Oğuz) bax güyüm. – A:z, u gü:mi doldur mə: ver (Oğuz); – Gü:m çox su tutur (Naxçıvan)
(Gədəbəy) iri, ağır çəkic. – Qağam daş çıxarmağa geder, gümbülünüzü isde:r
(Çənbərək) bax göməşiməx’. – Əlim-ə:ğim güməşdi, tutəmmədim səni
(Salyan) zibillik. – Bıra şey tökmə, gümmüllük olar
(Başkeçid) titrəmək
(Qazax) bax gumuldamax
(Qazax) zümzümə
(Şəmkir) gün düşən yer. – Gəlin bu günağaşıda oturuf bir əz qızınax
(Tovuz) bax günağaşı. – Yayda güna:rşıda otumazdar, qışda oturallar
(Qazax) məhsulu əməkgününə görə bölmək
(Bakı) bax gündəquş
(Bakı) şərq
(Bakı, Lənkəran) 1. b a x gündəquş 2. şərq küləyi
(Zaqatala) böyük iynə. – Corablarmı gündüclə yama
(İmişli) yaşayış, dolanacaq. – So:ra gündürrügləri olmadı, dolanışığ pis oldı
(Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Salyan, Zərdab) körpə quzu saxlanılan yer. – Quzuları günəbaxana saldım (Ağdam); – Quyi kimi yer qazırduğ, ona günəbaxan deyi
(Bərdə) daldalanacaq. – Yevlaxdan gələndə yolda məni yağış tutdu, dönüf qarağacın divində özümə günəlgə qayırdım
(Zaqatala) buğda növü
(Təbriz) ot tayası. – Qurumuş otı gətirrux, qapıda güni düzəldirux
(Qusar) qozbel
(Gədəbəy, Qazax) bir gündə şumlanmış sahə. – Qalxozun çox günnüx’ləri var (Gədəbəy)
I (Zəngilan) əməkgünü II (Yardımlı) papağın günlük hissəsi
(Gədəbəy) gündüşən (yer). – Günöysü yerin otu tez çalıner
(Tovuz) günün təsiri ilə xarab olan, çürüyən (qatığa aiddir). – Günsüx’ qatığı itə atallar, a bajı
I (Çənbərək) boş, bikar gəzmək. – Usuf günüzü axşamatana aralıxlarda günsüyür II (Tovuz) günün təsiri ilə xarab olmaq, çürümək (qatığa aiddir)
(Gədəbəy) xalçaçılıqda istifadə olunan alət. – Günü düzətdiηizmi xanıya?
(Borçalı) bir hektar yer
(Tovuz) sütunların baş tərəfinə vurulan bəzəkli taxta
(Təbriz) yıxmaq, arxasını yerə vurmaq. – Qardəşim onu güpsəmişdi yerə
I (Cəbrayıl, Zəngilan) iri üzüm salxımı. – Bir gürdəx’ yedim qarnımı doydudu, düz bir kilov olardı (Zəngilan) II (Lerik) qar topası
(Yevlax) çuxur yerlərə dolmuş qar
(Cəbrayıl) gözümçıxdıya salmaq, bezikdirmək. – A:z, o da bacı qızıdı dayna, uşağı niyə gürgəliyirsəη
(Meğri) qorxaq. – Gözüm su işmer Fəxratdan, çox gürgənə uşaxdı