(Oğuz) bax köbər
I (əksər dialekt və şivələrdə) bax gev. – Göy də adamın bir oğludu elə (Gədə- bəy); – Mə:m göyüm heş bir işin qulpunnan yapışmır (Tovuz) II (Qazax, Şə
(Əli Bayramlı) yetişməmiş, dəyməmiş, kal
(Cəbrayıl) göyümtül
(Tovuz) üçillik camış düyəsi. – Göybuynuz yaman anqırır, də:n kalə:lir (kələ gəlir)
I (Göyçay, İmişli) körpə quzularda xəstəlik adı II (Naxçıvan) alça
(İmişli) b ax göyjəqarın
(Borçalı, Qazax) alça
(Şəki) çərpələng
(Ağdaş) göytəhər. – Bu barama göyçavındı
(Qarakilsə) bax göyjəqarın
(Şamaxı) xəsis
(Ağdam, İmişli) bax göəbaxan
(Naxçıvan) yaşıllıq. – Bı yerrər həmişə göyərəmtilix’ olur
(Gəncə, Tovuz) yeni doğmuş qoyunun quzuluğunda əmələ gələn xəstəlik. – Kəlin qoyun göyərmədən öldü (Tovuz)
I (Quba) gözmuncuğu. – Göyərtməni uşağlar buyunnarına saladu II (Şəmkir) bax göyərmə
(Ağcabədi) divardan asılan xalça üzərinə vurulan tikmə. – Göyəvurma xalçanın üsdünə vurulur
(Beyləqan, Gəncə, Goranboy) xəsis. – Çox göyəzə adamdı Qulu (Beyləqan)
(Qazax) zəhlətökən, sırtıq, tutduğunu buraxmayan (adam). – Adam ha döy, göygənədi, yapışdı, buraxmaz
(İmişli) körpə quzularda əmələ gələn xəstəlik adı. – Bu quzu göyjəqarındı, əmələ:lməz <əmələ gəlməz>
(İmişli) xəsislik. – Göylüx’ elə başında qalıf onun
(Şəki) acgöz. – Göynö:s örgətmax uşq: yaxşı döyi
(Gədəbəy, Qazax) mozalan
(Ağdam, Füzuli, Xanlar, Xocavənd, Kürdəmir) yabanı bitki adı. – Göyülü quzunun altına döşüyəllər (Füzuli)
(Zaqatala) kürəkən
(Tovuz) bax göyö:ün. – Heyvanı göyün yaman böələx’ləndirer
I (Qazax, Tovuz) pay, hissə; şərikli alınıb kəsilmiş heyvanın şəriklər arasında bölünən hissələri. – Maηa da bir göz ət bölüη (Tovuz) II (Çənbərək) ba
(Tovuz) gözləmə yeri. – Əli büyün gözdəx’də oturuf
(Qazax, Meğri) çeşmə. – Gözələrin güllə kimi suyunnan qoyun içer, so:ra yaxşı ot kəser (Qazax)
(Əli Bayramlı) bax gözək II
(Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Zəngilan) 1. b a x gözək (Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Zəngilan) 2. ilməkdən keçirilən ip (Qazax)
I (Ağdaş) iynə. – Torvaların ağzını gözəknən tik II (Cəbrayıl, Qax, Salyan, Yevlax) çuvalın ağzında olan ilmək
(Gədəbəy, Qazax, Tovuz) toxumaq, hörmək. – Bu coravı gözüyüf qışda geyijəm (Tovuz)
(Meğri) gözmuncuğu. – Qatır palanın da itirip, gözəndirin də
(Yevlax) uşaq oyunu adı. – Uşaxlar gözyumma oynuyur
(Meğri) divara vurulan birinci suvaq
(Bakı) muncuq
(Oğuz) bax godman
I (Bakı, Füzuli, Qarakilsə, Quba) bax gödül II (Bakı) hörümçək III (Füzuli) sarımayan barama qurdu. – Gudul qırılır, sarımır IV (Xaçmaz) qısaboylu, gö
(Zəngilan) barama sarımaq ərəfəsində xəstələnib qırılmaq (baramaqurduna aiddir). – Qurdumun çoxu şaxlıyanda gudulladı
(Mingəçevir) bax gupsamağ
(Tabasaran) bayquş. – Başi pişigü başi kimig uladu gukgumayu(n)
(Cəbrayıl) göl suyunun axdığı yer. – Oğul, gör gulufa nə düşüb
(Çənbərək) ehtimal. – Məxsətdən yavıyı gumacarnan xavar aldım, bizdədi, dedi
(Cəbrayıl) kəhrizin baş quyusu. – Rustam kəhrizində iki gumana var
(Göyçay) arxın dərin yeri
(Laçın) zümzümə etmək
(Ağcabədi) asta-asta, yavaş-yavaş. – Naxırçı görür kün, gumurgumur səs gəlir
(Bakı) yanaq
(Qax) oğru. – Ne guntu kimik oğurrux eliysin?