f. Fəvvarə kimi vurmaq, qalxmaq, püskürmək, fışqırmaq. Su fəvvarələnirdi. – Tankın ətrafından tüstülər və alovlar fəvvarələndi
sif. Fəvvarəsi olan; fontanlı. Fəvvarəli bağça. Fəvvarəli həyət. – Budur, fəvvarəli hovuzun kənarında bir dəstə adam əyləşmişdir
is. [ər.] 1. Kainatda sonsuz boşluq; göy, asiman. Ulduzlu fəza dəniz üzərinə çevrilmiş bir süzgəcə bənzəyirdi
is. [ər.] 1. İnsanda ağıl, kamal, elm-mərifət, mərdlik, yüksək mənəviyyat, alicənablıq kimi sifətlərin ümumi adı
sif. Fəzilət sahibi olan, fazil; yüksək mənəvi keyfiyyətlərə malik olan. Fəzilətli bir şəxs
is. Bərk qabıq içində ikibölümlü ləpəsi olan qozaoxşar, lakin ondan kiçik meyvə; həmin meyvənin yabanı və ya əkilən kolu
sif. Balaca, girdə və ucu bir qədər qalxıq burnu olan. Fındıqburun uşaq. – [Nisə xanım Şeydaya:] Nə olub? Yoxsa körpə [Vahidovların] fındıqburun nəsli
bax çırtıq 1-ci mənada. Fındıqça çalmaq
sif. Tərkibində fındıq olan. Fındıqlı konfet. Fındıqlı halva
is. Çoxlu fındıq ağacı bitmiş və ya əkilmiş yer. Fındıqlığı sulamaq. – Başqa bir tərəfdə, dik yalın o üzündə … fındıqlıq meşəsi başlanırdı
is. Fındıq, qoz, badam kimi meyvələrin qabığını sındırmaq üçün alət; sıxac
bax fınxırtı
“Fınxırışmaq”dan f.is
qarş. Fınxırmaq (çoxları haqqında)
“Fınxırmaq”dan f.is
f. 1. Havanı burun deşiklərindən güclə buraxmaqla səs çıxarmaq. İnək fınxırır. – Buğa fınxırıb dik ayağa qalxdı
is. Fınxırarkən çıxarılan səs; fınxırıq. İnəyin fınxırtısı. Fınxırtı səsi. – Qırmanc səsi atların fınxırtısına qarışdı, ancaq fayton yenə də irəliləmə
is. 1. Həşəratın təsirindən və s. səbəblərdən bitkilərin müxtəlif yerlərində əmələ gələn şiş; donqar
is. Rəng çəkmək, yapışqan sürtmək və s. üçün dəstəyə bərkidilmiş tük, qıl və. s. topasından ibarət alət
“Fırçıldamaq”dan f.is
f. Fırçıltı səsi çıxarmaq, fırç-fırç eləmək. Kosa içində su fırçıldayan (f.sif.) qaloşlarını tappıldada-tappıldada qayıdıb çöl tərəfdən [Sübhanverdiza
is. Bir cismin palçığa və ya başqa qatı, suvaşqan bir şeyə batarkən çıxardığı səs
is. 1. Çox iti fırlanarkən bir ucu üzərində dik vəziyyətdə duran dairə və ya şar şəklində oyuncaq; fırlanqıc
sif. və zərf Əngəl, pis, yaman, fəna (adətən “işi” sözü ilə bərabər). Onun işi fırıqdır. – Şeytan işi fırıq görüb qaibə çəkildi
is. 1. Hiylə, kələk, dolab, badalaq, biclik. Hərifin fırıldağını başa düşmək. – [Molla İbrahim:] Şeyx Yəhyanın bütün fırıldaqlarını açıb, Xorasan cama
is. Fırıldaq işlədən, kələkbaz, hiyləbaz, adamaldadan, haramzadə, aferist. [Firəngiz:] Fırıldaqçılara, …Muxtar Qaradağlı kimi üzdəniraq mütəxəssis fer
is. Fırıldaqçının işi, peşəsi; kələkbazlıq, hiyləgərlik, haramzadəlik. Ana zəifdir, lakin dünyanın güclülərinin və zalımlarının hiyləgərliyi və fırıld
“Fırıldamaq”dan f.is
bax fırlamaq
“Fırıldatmaq”dan f.is
bax fırlatmaq
bax fırfıra. Hacıyev sağ əlini göyə qaldıraraq, fırlağan oynadırmış kimi havada neçə dəfə tərpətdi. Mir Cəlal
“Fırlamaq”dan f.is
1. bax fırlatmaq. Tahir sükanı qaba və kəskin hərəkətlərlə o yan-bu yana fırlayır, maşının … hərəkətinə mane olurdu
sif. Bir şeyi öz oxu ətrafında fırlandıran, hərlədən, dolandıran. Fırlandırıcı qurğu. – Qaldırıcı və fırlandırıcı mexanizmlər buruq içərisində, nasosl
“Fırlandırmaq”dan f.is
bax fırlatmaq 1-ci mənada. Çarxı fırlandırıb yerinə salmaq
is. 1. Üfüqi və ya şaquli fırlanan attraksion növü. Fırlanğıca minmək. Böyük bir fırlanğıc uşaqları, yeniyetmə oğlanları, qızları böyük sürətlə havada
“Fırlanmaq”dan f.is
f. 1. Öz oxu ətrafında dairəvi hərəkət etmək, dolanmaq, hərlənmək, dövr etmək. [Qüdrət:] Baxıram, təkərlər fırlanır, motorlar işləyir, hər şey hərəkət
“Fırlatmaq”dan f.is
f. 1. Fırlandırmaq, dolandırmaq, hərləndirmək. Maşının sükanını fırlatmaq. – Vaqif başını aşağı salıb barmağındakı əqiq üzüyü fırladırdı
sif. 1. Fırı olan (bax fır 1-ci mənada). Fırlı ağac. 2. Hörgüclü, güvənli
is. Burundan axan selik
sif. 1. Fırtıqla dolu, fırtığı axan. Uşaq fırtıqlı burnunu çəkib məyus nəzərlərini anasına dikdi… M.İbrahimov
is. 1. Güclü küləklə dənizin şiddətlə dalğalanması; qasırğa, tufan. Dənizdə fırtına var. – Elə bu vaxt fırtına; Daha da bərk gurladı
sif. 1. Fırtınası olan, boranlı, qasırğalı, coşqun. Fırtınalı hava. Fırtınalı okean. – Fırtınalı göylərimi yaxmaq istər ildırımlar; Nə zaman ki qərib
“Fısıldamaq”dan f.is
f. Fısıltı səsi çıxarmaq, fısfıs eləmək. Bir az da keçəndən sonra maşın fısıldayıb dayandı. Ə.Haqverdiyev
“Fısıldaşmaq”dan f.is