is. Xırda pul, azacıq pul, əhəmiyyətsiz məbləğ. Gəlib-gedən məxluqa baş vururam; Bundan, ondan qəpikquruş alıram… A
is. Bir qəpik qiymətində olan. □ Bir qəpiklik – dəyərsiz, qiymətsiz, əhəmiyyətsiz şey haqqında. Bunun bir qəpiklik xeyri yoxdur
is. dan. Qəpikgüdmə, pulpərəstlik; xəsislik. Halva demək ilə ağız şirin olmaz, qəpikpərəstlik bizim evimizi yıxıb, gecə-gündüz vaxtbevaxt fikrimizzikr
is. [ər.] 1. Qəriblik; yurdundan, vətənindən ayrı düşmə. Məgər zülflərindən bəhs edən sünbül; Düşər ayaqlara qərabət çəkər
is. [ər.] 1. Yaxınlıq. 2. Qohumluq. [Teymur ağa:] Məgər mən ölmüşəm ki, səni vəzir özgəsinə verə bilə? Axır bu qərabətdən onun mənzuru nədir? M
[ər. “qəribə” söz. cəmi] bax qəribə. Suraxanıda əcaib və qəraib adlara rast gəlmək olardı. H.Sarabski
is. [ər.] 1. Bir məsələni müzakirə etdikdən sonra, hamı tərəfindən çıxarılan nəticə; qətnamə. Qərar layihəsi
is. [ər.] Durma, durum, sakit durma. // Aram, rahatlıq. Dilbər, sən gedəndən bəri könlümün; Nə səbri, sükutu, nə qərarı var
is. [ər. qərar və fars. …dad] köhn. Qərar, qətnamə; hökm, rəsmi sərəncam, əmr. [Əziz bəy:] Mənim xatirimi istəyir və vədə edibdir ki, mənə xidmət rücu
is. [ər. qərar və fars. …gah] 1. Qərar tutulan yer, dincəlmək yeri; ev, məskən. Məcnunun bəxtiyar və gənc yaşında; Axır qərargahı oldu biyaban
“Qərarlaşdırılmaq” dan f.is
məch. 1. Yerbəyer edilmək, yerləşdirilmək, yeri müəyyənləşdirilmək, sabitləşdirilmək. 2. Müəyyənləşdirilmək, qət edilmək, söz bir araya gətirilmək
“Qərarlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Yerbəyer etmək, yerləşdirmək, yerini müəyyənləşdirmək. // Sabitləşdirmək, möhkəmlətmək. 2. Müəyyənləşdirmək, müəyyən fikrə gəlmək, bir qərara gə
“Qərarlaşmaq”dan f.is
f. 1. Yerbəyer olmaq, yerləşmək, qərar tapmaq, sakin olmaq. Təzə mənzildə qərarlaşmaq. // Müəyyənləşmək, sabitləşmək
sif. Sabit, səbatlı, dözümlü, sözündə, qərarında möhkəm
is. [ər. qərar və fars. …namə] bax qərar1 1-ci mənada. İclasın qərarnaməsi
sif. 1. Aramsız, durumsuz, bir yerdə qərar tapa bilməyən; səbirsiz, dözümsüz. Qərarsız uşaq. 2. Səbatsız, davamsız, mütərəddid, dəyişkən, daim dəyişən
is. 1. Aramsızlıq, durumsuzluq, səbirsizlik, dözümsüzlük; bir yerdə qərar tapa bilməmə. 2. Səbatsızlıq, davamsızlıq, dəyişkənlik, daim dəyişmə; mütərə
is. [ər.] mus. Muğamatın bölündüyü hissələrdən birinin adı. “Əraq”dan sonra ilk mayəyə qayıtmaq tələb olunur
is. [ər.] 1. Dünyanın, günəşin batdığı cəhəti. Günəş şərqdən çıxıb qərbdə batır. // Şərqə müqabil olan səmt, cəhət
is. tar. Qərbçilik tərəfdarı (bax qərbçilik)
is. tar. Rusiyada təhkimçilik üsulunun pozulması dövründə ortaya çıxaraq, Rusiyanın Qərbi Avropa kimi kapitalizm inkişafı yolu ilə getməsi ideyasını m
sif. [ər.] Qərbə mənsub, günbatana mənsub və aid olan. Qərbi Avropa. Qərbi Sibir
is. [ər.] köhn. 1. Qərb məmləkətləri əhalisi, qərblilər, avropalılar. 2. Qərb mədəniyyəti tərəfdarı (bax qərbçi)
is. və sif. Qərb ölkələrinin birində doğulub yaşayan adam. Bəlkə də bir; Qərbli qonaq; Deyərdi ki, insana bax! M
is. Rəngbərəng növləri olan ətirli gözəl bir çiçək. Qərənfil bağçanın yaraşığıdır. – Səni kimdir sevən bica, qərənfil! Sənə mən aşiqi-şeyda, qərənfil!
cəm bot. Birillik ot və yarımkol bitkilər fəsiləsi
is. Çoxlu qərənfil bitən yer
is. [ər.] 1. Məqsəd, niyyət, məram …Bu qələçələri təmir etməkdən qərəz bu idi ki, taifeyi-Xəzər Dərbəndə qələbə və təsəllüt edə bilməsinlər
ara s. [ər.] Xülasə, sözün qısası (bəzən “ki” bağlayıcısı ilə birlikdə). Qərəz, Koroğlu çobanın paltarını alıb geyindi, çomağını da əlinə alıb obaya t
sif. [ər. qərəz və fars. …kar] bax qərəzli. Qərəzkar oxudu axşamımızın; Uzaq məqsədini dan yerimizdən
zərf [ər. qərəz və fars. …karanə] Qərəzlə, qərəzkarlıqla, bədxahlıqla, pis məqsədlə, pis niyyətlə. İnsan dünyaya gəlir, təbiətin xain dayələri əlində
bax qərəzlilik. Pənahəli bəy Nadir şahın ona olan qorxunc baxışlarından və qərəzkarlıqla (z.) etdiyi rəftarından başa düşdü ki, o mütləq belə bir … ca
sif. Qərəzi, ədavəti olan, gizli bir məqsəd və niyyəti olan; bədxah. [Hikmət İsfahani:] Qərəzli dost biqərəz düşməndən pisdir… M
is. dan. bax qərəz1 2-ci mənada
is. Qərəzi olma, biri haqqında pis fikir və niyyət bəsləmə; bədxahlıq. Qərəzliliklə (z.) iş görmək
sif. Qərəzi, gizli məqsədi, pis niyyəti olmayan; səmimi. Qərəzsiz adam. Qərəzsiz yardım
is. Heç bir qərəzi, pis fikir və niyyəti olmama
sif. [ər.] 1. Yad yerdə olan, qürbətdə yaşayan, özgə yerli, gəlmə. Dünən görürdüm ki, qərib osmanlılar qaçırlar konsulxanaya ki, təzə sultanın taxta ç
zərf Yazıq-yazıq, məzlumməzlum, həzin-həzin, yanıqlı-yanıqlı. Qəribqərib durduq biganələr tək; Soyuq-soyuq baxdıq divanələr tək
top. [ər.] Qərib adamlar, özgə yerdən gəlmiş adamlar. …Axşamüstü buyur bazara, ramazanlıqdır, gör necə adamın dişləri tökülür, ələlxüsus qəribqürəbanı
zərf [ər. qərib və fars. …anə] Qərib kimi; itaətlə, həqiranə. Mən öyrənmişəm tənha, qəribanə dərd-qüssə çəkməyə, Allah kərimdir, get! N
qəribçiliyini çəkmək – çox darıxmaq, həsrətini çəkmək. Səttarxan Əli dayını düşünür, onun və başqa dostlarının qəribçiliyini çəkirdi
sif. [ər.] 1. Eşidilməmiş, görünməmiş, təəccüblü, qeyri-adi, çox maraqlı. Qəribə söz. Qəribə əhvalat
“Qəribələşmək”dən f.is
f. Başqalaşmaq, getdikcə ayrı cür olmaq, dəyişmək. Sən də get-gedə qəribələşirsən, ay Qəhrəman! S.Rəhimov
is. Qəribə şeyin halı; təəccüblülük
“Qəribləmək”dən f.is