1. Yaxınlıq.
2. Qohumluq.
[Teymur ağa:] Məgər mən ölmüşəm ki, səni vəzir özgəsinə verə bilə? Axır bu qərabətdən onun mənzuru nədir?
QƏRABƏT₂
is. [ ər. ]
1. Yaxınlıq.
2. Qohumluq.
1. Yaxınlıq.
2. Qohumluq.
is. [ər.] 1. Qəriblik; yurdundan, vətənindən ayrı düşmə. Məgər zülflərindən bəhs edən sünbül; Düşər ayaqlara qərabət çəkər
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. гъарибвал; ватандивай къакъатун (яргъаз хьунухь); 2. тажубвал, ажаибвал, гъарибавал.
Tam oxu »QƏRABƏT1 ə. 1) yaxınlıq; 2) qohumluq. QƏRABƏT2 ə. 1) qəriblik, yadlıq; 2) qəribəlik, orijinallıq
Tam oxu »