f. Qırmızılaşmaq
“Qızıllatmaq”dan f.is
icb. Qızıla tutdurmaq, üstünə qızıl çəkdirmək və ya qızıl suyu verdirmək
sif. Qızıl vurulmuş, qızıl ilə bəzənmiş. [Əminə] …ətəyi qızıllı, qəşəng al faydan kofta geymiş, başına da heyratı kəlağayı örtmüşdü
is. 1. Qırmızılıq, qırmızı şeyin halı. 2. məc. dan. Utanmazlıq, həyasızlıq, heç bir şeydən çəkinməzlik
is. Qida borusunun xalq arasında adı
is. bot. Yayda bitən, yeyilən bir bitki
is. bot. Aran və dağlıq yerlərdə, yamaclarda, kolluqlarda bitən bitki (xalq arasında şotka və s. hazırlamaq üçün istifadə edilir)
is. bot. Söyüd ağacının bir növü
sif. Üzərində qırmızı ulduz nişanı olan. Qızılulduzlu təyyarə. Qızılulduzlu papaq. – Bu qızılulduzlu bayraq sənindir; Biliyə, zəkaya, əməyə hörmət! A
is. tib. Yoluxucu dəri xəstəliyi
is. bot. Dağlıq yerlərdə bitən soğanaqlı bitki
“Qızındırmaq”dan f.is
f. Odda, istidə qızdırmaq, isindirmək, istiləndirmək
“Qızınmaq1”dan f.is
qayıd. Odun və ya günəşin qabağında, yaxud bir şeyin istisində öz bədənini qızdırmaq, istiləndirmək; isinmək
bax qızmaq2. Bütün Təbrizdə sizdən başqa qızınıb etibar edəcəyim bir nəfər də adam tanımıram. M.F.Axundzadə
bax qızırğa(n)maq
f. Müzayiqə etmək, əsirgəmək, heyfi gəlmək, xəsislik etmək, verməyə əli getməmək, bir şeyi başqasına çox görmək
is. Təhrikçi, araqarışdıran. □ Müharibə qızışdırıcı – bax müharibə qızışdıran (“qızışdırmaq”da)
is. Təhrikçilik, araqarışdırıcılıq, ara qarışdırma
“Qızışdırılmaq”dan f.is. Mübarizənin qızışdırılması. Mübahisənin qızışdırılması
məch. 1. Alovu daha da şiddətləndirilmək; alovlandırılmaq. 2. Qızdırılmaq, isidilmək, istiləndirilmək
“Qızışdırmaq”dan f.is
f. 1. Odun alovunu daha da şiddətləndirmək; alovlandırmaq. Ocağı üfürüb qızışdırmaq. Uşaqlar tonqalı qızışdırdılar
sif. Qudurğan, azğın, qızışmış
is. Qudurğanlıq, azğınlıq, qızğınlıq
“Qızışmaq”dan f.is
f. 1. Qızmaq, istiləşmək, hərarətlənmək; canı qızmaq, bədənində xoş bir istilik hiss etmək, soyuqluğu rəf olmaq
bax qızmış. Qızışmış fayton atları dördnala çaparaq, şose yolunun daşlarından qığılcım qoparırdı. M.Hüseyn
“Qızıtmaq”dan f.is
f. Qızdırmaq, istiləndirmək, isitmək. Soyuqdan donmuş bədənimi öz tələbə otağımın isti havasında qızıtmağa tələsirdim
zool. bax qızlarquşu
is. tar. Hökmdarın hərəmxanasına nəzarət edən saray xidmətçisi. Əndərun, birun, qısqanc xədimlər, sərt qızlarağası, qürbət… Bütün bunları düşündükcə K
is. zool. Sığırçın boyda kiçik, bel və qanadlarının tükləri yaşıl bir quş. Bizim aran yerlərində [arıların] birinci düşməni qızlarquşudur
is. 1. Qadın cinsinin ərə gedincəyə qədər olan halı, qız olma dövrü. Qızlıq dövrü qadın həyatının ən mühüm dövrüdür
“Qızmaq1”dan f.is
“Qızmaq2”dan f.is
f. dan. İnanmaq, etibar etmək, bel bağlamaq, xatircəm olmaq, arxayın olmaq (çox vaxt “ürəyi” sözü ilə bərabər)
f. 1. Bərk istilik almaq, hərarət almaq, çox istilənmək, hərarəti artmaq. Su qızmamışdır. Havalar getdikcə qızır
sif. Çox qızğın, yandırıcı, qaynar. …O, bu yırtıcı odların acıqlı qoynunda, mənasız cəhənnəmin qızmar dişlərində məhv olur
is. Qızmar şeyin halı; çox qızğınlıq, yandırıcılıq, qaynarlıq
sif. 1. Od üstündə qalaraq yüksək hərarət almış, yandırıcı dərəcədə istilənmiş. Yaşıl qədəkdən uzun arxalıq geymiş, başına qırmızı sarıqlı sərpuş qoym
is. [ər.] 1. Namaz qılarkən müsəlmanların üzlərini çevirdikləri tərəf (Məkkədə müqəddəs sayılan Kəbə adlı binanın səmti)
is. [ər. qiblə və fars. …gah] 1. din. Qiblə yeri, qiblə tərəfi (bax qiblə 1-ci mənada). 2. Keçmişdə padşahlara verilən ünvanlardan biri
is. [ər. qiblə və fars. …nüma] Kompasın köhnə adı. O zamanlar hələ yoxmuş qiblənüma; Bilən yoxmuş elmin böyük qüdrətini
is. [ər.] Sonralar ərəblərlə qarışmış qədim Misir əhalisinin adı
is. [ər.] Kompas, qibləni göstərən
is. [ər.] Başqasının üstünlüyünü, müvəffəqiyyətini, xoşbəxtliyini və başqa yaxşı cəhətlərini görüb, bunların özündə də olmasını arzulama, bunların həs