is. [fars.] Başqa yerdən gələnlərin müvəqqəti yaşaması üçün xüsusi təchizatlı otaqları olan ev; qonaq evi
is. köhn. Mehmanxana sahibi, mehmanxana saxlayan adam
is. köhn. Mehmanxana saxlamaqla məşğul olma, mehmanxana işi. Mehmanxanaçılıq həyatında bu cürə qadınlara tez-tez təsadüf edirəm
sif. [fars.] Qonaqcıl, qonaqpərəst. Mehmannəvaz adam
is. Qonaqpərəstlik. Vaqiən İranın mehmannəvazlığının mislini qeyri yerdə, zənn edirəm, görmək olmaz. C
klas. bax mahparə. Yanağın şəminə hüsni-Yusifin pərvanədir; Çox könüllər yəğmalandı sən yüzi-mehparədən
is. [ər. məhr] Köhnə məişətdə: evlənən kişi tərəfindən aldığı qadına – qıza nikahda talaq üçün təyin edilən pul; kəbin pulu
is. [fars.] klas. Sevgi, məhəbbət. Könlün xoş isə, təbəssüm eylə! Mehrin var isə, tərəhhüm eylə! Füzuli
is. [ər.] Məscidlərin qiblə tərəfdəki divarında namaz qılarkən pişnamazın və onun ardınca başqa namaz qılanların üzlərini çevirdikləri oyuq yer
sif. [fars.] Çox yaxşı münasibət bəsləyən, səmimi, mehr bəsləyən, şəfqətli, xoş rəftarlı. Mehriban qadın
[fars.] bax mehribancasına. Cəlil ağa Şəfiqəni yanına çağırıb, çox mehribananə söhbət başladı. İ.Musabəyov
zərf Mehribanlıqla, dostcasına, səmimiyyətlə. Mehribancasına qəbul etmək
dan. bax mehribanlıq. [Məmmədhəsən əmi:] İş düz gətirməz, ortalıqdan mehribançılıq götürülər. C.Məmmədquluzadə
“Mehribanlaşmaq”dan f.is
f. Mehriban olmaq, dostlaşmaq, ünsiyyət bağlamaq. Bakıdan gələn arvad 3-4 gün kəndimizdə qalıb, bəzi arvadlarla lap mehribanlaşdı
is. Münasibətdə xoşluq, səmimilik, xoşrəftarlıq, dostluq, mehriban münasibət. Mehribanlıq görməyib bir məhliqadən küsmüşəm; Gündə yüz al eyləyən qəlbi
“Mehrlənmək”dən f.is
f. Mehr salmaq; alışmaq, isinişmək
sif. Sevgisi, məhəbbəti olmayan; məhəbbətsiz. Leyli, gər olaydı bir həyasız; Ya sən kimi mehrsiz, vəfasız
is. [fars.] Ata qulluq edən, atabaxan. Mehtərlər də atları çəkdilər Aslan paşanın qabağına. “Koroğlu”
is. Keçmişdə: paşaların, xanların, bəylərin atlarına baxan mehtərlərin başçısı; baş mehtər. Aslan paşa əmr elədi, mehtərbaşı qabaqca Dəmirçi oğlunun a
[fars.] is. Atların saxlandığı yer, tövlə. [Nuşapəri] atasının mehtərxanasına düşüb, handa bir yaxşı atı minib, üz qoydu şəhərdən çıxmağa
is. 1. Mehtərin işi, vəzifəsi. [Səfərəli:] Ağa, mən sizə aşpazlıq eyləyəcəyəm, ya mehtərlik? N.Vəzirov
is. [ər.] 1. Öz ətrafında fırlanan bir şeyin ortasından keçən mil, ox. 2. Yer kürəsinin mərkəzindən keçərək iki qütbü bir-birinə birləşdirən xəyali xə
[yun.] 1. Mexanika mütəxəssisi. 2. Maşınların işləməsinə nəzarət edən, maşını işlədən adam. Təyyarəçi, mexanik və miniklər təyyarədən çıxıb liftə otur
[yun. mechanike – alət] 1. Fizikanın, cisimlərin boşluqda (fəzada) yerdəyişmə qanunlarından bəhs edən şöbəsi
sif. [yun. mechanike və ər. …i] 1. Mexanikanın öyrəndiyi hadisə və proseslərə aid olan. Mexaniki hərəkət
is. Qeyri-şüurilik, qeyriiradilik
“Mexanikləşdirilmək” dən f.is
məch. Maşın və mexanizmlər tətbiq edilmək. Kənd təsərrüfat işləri daha çox mexanikləşdirilir. // Əl əməyi maşın və mexanizmlərin işi ilə əvəz edilmək
“Mexanikləşdirmək” dən f.is
f. Maşın və mexanizmlər tətbiq etmək. // Əl əməyini maşın və mexanizmlərin işi ilə əvəz etmək. Çay yığımını mexanikləşdirmək
“Mexanikləşmək”dən f.is. Mexanikləşmə artdıqca kənddə çilingərə ehtiyac daha da çoxalır. Ə.Sadıq
f. Maşın və mexanizmlər tətbiq edilmək. // Əl əməyi maşın və mexanizmlərin işi ilə əvəz edilmək
is. Mexanikin sənəti, peşəsi, vəzifəsi. [Murad] ömrünün bir qismini Xəzər dənizində mexaniklikdə keçirdiyi üçün motor işlətməyi bilirdi
[yun.] Mexanisizm tərəfdarı
[yun.] Nəticə etibarilə materiyanın hərəkət formalarının keyfiyyətcə müxtəlifliklərinin mexaniki hərəkətdən, inkişafın mürəkkəb və çoxcəhətli qanunauy
sif. Mexanisizmə aid olan, mexanisizm prinsiplərinə əsaslanan. Mexanistik nəzəriyyə
[yun. mechane-dən] Maşın və mexanizmlərə xidmət edən mütəxəssis (əsasən, kənd təsərrüfatında). Çinarlı … mexanizatorları payız əkininə vaxtında başlam
is. Mexanizatorun işi, peşəsi
[yun. mechane – alət] 1. Maşını, aparatı, cihazı və s.-ni hərəkətə gətirən daxili hissəsi. Saatın mexanizmi
sif. Mexanizmi olan, mexanizmlə işləyən
cəm Meksikada yaşayan xalq
is. [yun.] Söz tərkibində böyüklük mənasını bildirən ön hissə. Meqafon
is. [yun.] 1. Əzablı ovqat, yavaş hərəkət etmə, çətin düşünmə ilə səciyyələnən xəstəhallıq. 2. Qüssə, kədər, qəmli əhval-ruhiyyə
is. [fr.] Heyvan yemi kimi istifadə olunan şəkər çuğunduru tullantısı, qara patka; mət
is. [fr.] Misin nikellə ərintisi; xəlitə
is. [yun.] Aromatik nitrobirləşmə; partlayıcı maddə