is. Dəlilik, divanəlik. Məcnunluqdu mənə peşə; Düşmüşəm mahala, Maral! Aşıq Ələsgər. Eşqdən bu qədər söyləmək olmaz, Vahid! Mən bu məcnunluğa sevda de
is. [ər.] 1. Suyun axdığı yataq, yol. İnqilab daşqın bir çay kimi məcrasından çıxıb bütün Rusiyanı ağzına almışdı
sif. [ər.] köhn. 1. Yaralanmış, yaralı. 2. Biabır edilmiş, ləkələnmiş. 3. Etimada layiq olmayan, etibarsız sayılan
is. [ər.] 1. Xalq təbabətində xəstə və zəif adamlara vermək üçün xüsusi hazırlanmış xəmirvari bir maddə, dərman
is. [ər.] Qədim iranlıların atəşpərəstlik dini
sif. [ər.] Məcus, atəşpərəst dinində olan; atəşpərəst
is. [ər. “mədxəl” söz. cəmi] Bir idarə, ticarət-sənaye müəssisəsi və ya şəxsin bütün gəliri; gəlir (məxaric əksi)
sif. Gəlirli, mənfəətli, qazanclı, çoxlu gəlir verən, mədaxil gətirən. Mədaxilli iş. – …[Bir sıra müəllimlər] mədaxilli sənətlərin və avam nəzərində h
sif. Gəlirsiz, qazancsız, mənfəətsiz, mədaxili olmayan və ya az olan
is. [ər.] köhn. bax orbit. …Yerin kürəsi öz mədarından çıxmayacaqdır. M.İbrahimov
is. [ər.] 1. coğr. köhn. bax qabarma2 (cəzr müqabili). 2. Ərəb əlifbasında əlifin (“ ”) “a” kimi oxunması üçün üstünə qoyulan diakritik işarə (~)
is. coğr. köhn. Dəniz suyunun vaxtaşırı qalxması və çəkilməsi, artması və azalması hadisəsi; qabarma-çəkilmə
sif. və is. Mübaliğə ilə bir adamı və ya bir şeyi mədh və tərif edən; mədhnamə yazan. Vəsfin etmək üçün sənin tək şahın; Nizami, Xaqani gərək məddahın
is. Məddahın işi; həddindən artıq tərifləmə. Məddahlıq etmək
is. [ər. midə] anat. İnsanda və heyvanlarda qarın boşluğunun yuxarı hissəsində yerləşən həzm orqanı. Mədə ağrısı
sif. anat. Mədənin altında olan, mədənin altında yerləşən. Mədəaltı vəzi
is. anat. Ürəyin, qan damarları ilə hərəkətini nizama salan hissəsi
[ər.] 1. is. Kömək, yardım, imdad, aman. Müşküldür arizə divandan mədəd. Q.Zakir. [Həcər] əl atıb aynalını bərk-bərk sıxdı: – Səndən mədəd! – dedi
sif. və is. köhn. 1. Əl tutan, kömək edən, mədəd olan. 2. Bir işdə başqasına muzdla kömək edən adam; köməkçi
is. 1. Kömək əli uzatma, köməkçi olma, yardım etmə. 2. Bir işi görmək üçün başqasına muzdla kömək etmə; köməkçilik, yardımçılıq
is. [ər. mədəd və fars. …kar] klas. Əldən tutan, kömək edən, imdada çatan, yardım edən. A çocuq, get, sənə həq yar olsun; Cümlə halında mədədkar olsun
is. köhn. Kömək etmə, yardım göstərmə, imdada yetmə
is. [ər.] 1. Yer altından çıxarılan faydalı qazıntı (metal külçəsi, mineral və s.). Mədən çıxarmaq. Yeraltı mədənlər
sif. Mədən ərazisi daxilində və ya mədənlər arasında olan. Yağır mədənarası yollara bir narın qar; Bu yollarda hələ də onun ayaq izi var
is. 1. köhn. Mədən sahibi, mədəni olan adam. Neft mədənçiləri. – Araz gülərək istehza ilə: – O zaman biz də mədənçi olarıq! – dedi
sif. [ər.] Mədəndən çıxarılmış mineraldan ibarət olan, mineraldan düzəldilmiş. Mədəni gübrə. – …Bu boyaq (umbra) müxtəlif mədəni hissələrin qarışığınd
sif. [ər.] 1. Mədəniyyətcə çox inkişaf etmiş, mədəniyyətin yüksək dərəcəsində olan. Mədəni mühit. Varlı və mədəni həyat
sif. Kütlələrin mədəni tələbatına xidmət edən, xalqın mədəniyyətini artırmaq məqsədilə görülən. Mədənikütləvi tədbirlər
“Mədəniləşdirilmək” dən f.is
məch. Mədəni hala salınmaq, mədəni edilmək
“Mədəniləşdirmək” dən f.is
f. Mədəni hala salmaq, mədəni etmək
“Mədəniləşmək”dən f.is
f. Mədəni şəklə düşmək, mədəni olmaq
is. Mədəniyyətin səviyyəsi, dərəcəsi
is. [ər.] 1. İnsan cəmiyyətinin istehsal sahəsində, ictimai və mənəvi həyatda əldə etdiyi nailiyyətlərin məcmusu
bax mədəni 1-ci mənada. Onlar mədəniyyətli adamlardır. C.Məmmədquluzadə
sif. 1. Mədəniyyətin aşağı səviyyəsində olan (duran), mədəniyyəti olmayan. 2. Mədəniyyətdən uzaq; qeyri-mədəni, kobud, qaba
is. Mədəniyyətin aşağı pilləsində olma; gerilik, qeyri-mədənilik, mədəniyyətdən uzaqlıq, kobudluq, qabalıq; qeyri-mədəni hərəkət
is. [ər.] klas. Qəbir, məzar. [Rəmzi:] Kefinə, bax, sanki bu dünya nədir? Məskəni olmuş ulu xaqanların; Mədfənidir qorxulu sultanların
is. [ər.] 1. Həddindən artıq şişirdilmiş tərif; tərifləmə, vəsf. Nemət əl çəkmədi, ondan üz döndərən xanımı izləyə-izləyə … mədhində davam etdi
is. [ər.] ədəb. Birini mədh etmək, tərifləmək məqsədilə yazılmış şeir; mədhnamə, mədh
bax məddah
is. bax məddahlıq
is. [ər. mədh və fars. …namə] Bir şəxsi və ya şeyi tərif etmək məqsədilə yazılmış şeir; mədhiyyə. …Osmanlı ədiblərindən Xocazadə Məhəmməd Übeydulla bə
is. [ər.] klas. Müqəddimə, giriş
is. [ər.] Dini məktəb, ruhani məktəbi. Təzəpirdə bir yaxşı məscidi-ali; Yanında mədrəsədən ötrü hücrələr varmış
is. [ər. müəttəl] 1. Gözləmə, intizar. Elə kəndlilər bu sözün məəttəli idi(lər). Qantəmir. [Vahid:] Elə bil anam bu suala məəttəl imiş
is. dan. Çatışmayan bir şeyə görə yubanma, məəttəl olma, iş görə bilməmə; məəttəllik. Nə cavab verim? Məəttəlçilikdir
bax məəttəlçilik. Şəhərimizin bu çağacan notariusu yoxdur, ona binaən çox məəttəllik çəkirdik. “Əkinçi”