is. [fars.] 1. Bir vəzifəyə, yerə seçilmək, irəli çəkilmək, təyin və ya qəbul olunmaq üçün adı göstərilən şəxs
is. 1. Namizəd (1-ci mənada) kimi çıxışetmə imkanı və ya hüququ. Namizədliyini irəli sürmək. 2. İlk, kiçik elmi dərəcə ilə əlaqədar olan
is. Lülə (topda, tüfəngdə və s.). …Topun namlusundan mərmi çıxdıqca yer dartınıb gücə düşmüş kimi silkələndi, sarsıldı
sif. [fars. na… və ər. möhkəm] Möhkəm olmayan, davamsız. Bu da göstərir ki, mövqeyim olduqca namöhkəmdir
sif. və is. [fars. na… və ər. murad] Muradına çatmamış; uğursuz, bəxtsiz, talesiz. Rəhm et məni-zarü namurada; Qoyma bu məşəqqətü bəlada
is. [ər.] 1. İnsanın öz şəxsi və ictimai davranışını təyin edən mənəvi və əxlaqi prinsiplərin məcmusu; şərəf, qeyrət, heysiyyət
sif. Abırlı, ismətli, əxlaqlı, qeyrətli, mənəviyyatca təmiz. [Anaxanım] namuslu və çalışqan bir qadın idi
sif. Namusdan məhrum, namusu olmayan, qeyrətsiz. Namussuz kişi. – [Sara:] Siz məni namussuz qızlaramı bənzədirsiniz! C
is. Qeyrətsizlik, şərəfsizlik, namusdan məhrumluq. [Huri xanım:] Mən bu namussuzluğu götürə bilmərəm
sif. [fars. na… və ər. müəyyən] Müəyyən olmayan, qeyri-müəyyən. Namüəyyən məlumat. – Cavablar da namüəyyən, qısa, kiçik olur, heç kəsi təmin etmirdi
is. Qeyri-müəyyənlik, müəyyən olmama
sif. [fars. na… və ər. mümkün] Mümkün olmayan, qeyri-mümkün. [Vasif:] Onu qandırmış o xain, lakin; Mən sağ olduqca bu iş namümkün
sif. [fars. na… və ər. münasib] 1. Münasib olmayan, qeyri-münasib, yersiz. …İlin belə bir namünasib fəslinə baxmayaraq, təbiblərin əmrinə görə azarlın
is. Münasib olmama, qeyri-münasiblik, yersizlik
sif. [fars. na… və ər. mürüvvət] Mürüvvəti olmayan, mürüvvətsiz, mərhəmətsiz. [Qədir:] Bu namürüvvət uşağını tanımırsanmı? Mir Cəlal
sif. [fars. na… və ər. mütənahi] İntəhasız, nəhayətsiz, sonsuz, bitməyən, ucu-bucağı olmayan. [Əbülhəsən bəy:] Mənim varlığım, təbiri-cayizsə, təbiət
sif. [fars.] köhn. 1. İgid, qəhrəman, pəhləvan. 2. Adlı, sanlı
is. [fars.] klas. Çörək. Kəl qoşub kotan əkməyən; Nanın süfrəyə tökməyən; Arının qəhrin çəkməyən; Balın qədrini nə bilir? “Koroğlu”
is. Uzaq Şərqdə yaşayan xalq; həmin xalqa mənsub olan adam
is. Afrikada yaşayan qohum xalqlar qrupu
is. Uça bilməyən quşlar qrupu; Amerika dəvəquşuları
[ər.] bot. Yeyilən çoxillik ətirli göyərti növü. Nanə qurutmaq. Üç dəstə nanə. □ Nanə cövhəri (arağı) – nanədən çəkilən araq, cövhər (təbabətdə işlədi
sif. və is. [fars. na… və ər. nəcib] Haqq-say itirən; nankor, şərəfsiz, yaramaz, namərd, bədəsil. Nanəcib adam
is. Namərdlik, şərəfsizlik, nankorluq, haqq-say itirmə. Kasıblıq eyib deyil, nanəciblik eyibdir. Mir Cəlal
sif. məh. Bacarıqsız, fərsiz
sif. və is. [fars.] Yaxşılıq bilməyən, haqq-say itirən, yaxşılığı yerə vuran, duz-çörək itirən. [Şeyx Hadi:] Mərvan! Görmədim mən sənin qədər nankor;
is. Yaxşılıq bilməmə, haqqsay itirmə, yaxşılığı yerə vurma. [Hümmətəli:] … nankorluğun bu cür ağır bir fəlakətə gətirib çıxaracağını əvvəldən düşünməd
sif. və is. [fars.] 1. Pak olmayan, təmiz olmayan, murdar. Napakı hamam təmizləməz. (Ata. sözü). Arvadın bu sözləri, deyəsən, usta Ağabalanın ağlına b
is. [ər.] klas. Od, atəş. [Qərib:] Bir söz ilə eldən-elə atıldım; Bu qərib ellərdə yaxdı nar məni. “Aşıq Qərib”
is. [fars.] İçərisində şəffaf pərdə ilə örtülmüş çoxlu turş, meyxoş və ya şirin dənələri olan sərt qabıqlı girdə meyvə
sif. və zərf [fars. na… və ər. rahət] 1. Rahatlığı, dincliyi pozulmuş; rahatsız, rahatlığını itirmiş, təşviş və təlaş içərisində olan
zərf Narahatlıqla, narahat halda, təlaş içərisində, həyəcanla. Narahatcasına gözləmək
is. 1. Rahatlıq olmayan hal, rahatlığı pozan şey. TU yerdən çox sürətlə qopsa da, sərnişinlər heç bir narahatlıq hiss etmir(dilər)
is. Meyvəsi dən-dən olan şirəli payız armudu növü
sif. [fars. na… və ər. razı] Razı olmayan, narazılıq ifadə edən; qeyri-məmnun, incik. Narazı cavab. Narazı ton
is. Qeyri-məmnunluq, razı olmama, inciklik, bir şeyə mənfi münasibət. Narazılığını bildirmək. Narazılıq göstərmək
is. zool. Ağacın yarpaqlarına zərər verən cücü
is. Nardan bişirilən riçal
sif. [fars.] Rəva görülməyən, xoşa gəlməyən, layiq olmayan, yol verilməyən namünasib; haqsız. Narəva iş
is. [fars.] Azərbaycan oyun havalarından biri. Nargilə oynamaq
is. 1. [fars.] bax sulu qəlyan (“qəlyan”da)
sif. 1. Son dərəcə xırda, toz kimi. Narın torpaq. Narın qar. – Yenə saymazyana qırmaclayaraq Abşeronu; Sovurur xəzri narın qumları hiddətlə budur
zərf Xırda-xırda, kiçik-kiçik. Narın-narın addımlamaq. – Adım yazdır, gələndə mən yağış yağar … narın-narın; Ruhu gülər torpaqların
is. [fars.] Xoşiyli, acımtıl sitrus meyvəsi və bu meyvənin həmişəyaşıl ağacı. Narınca bax, narınca; Saxlaram saralınca; Şama döndü ürəyim; Səndən cava
sif. Son dərəcə narın, çox xırda; xırdaca. Uşaqlar narınca qum üstündə oynayırdılar. – …[Həbibə] boylanıb pəncərədən yollara narınca (z
sif. Narınc rəngli, qırmızıya çalar sarı, portağal rəngində. Narıncı paltar. Narıncı örpək. – Getdikcə günəş qüruba doğru enir, üfüqün narıncı boyalar
sif. Dişləri sıx və incə; xırdadişli (daraq haqqında)