sif. 1. Başqalarına sayğı göstərən, hörmət edən; sayan. 2. Sayılan, hörmətli, möhtərəm
sif. 1. Ehtiram göstərməyən, hörmət etməyən, hörmət gözləməyən, saymazlıq göstərən, saymaz. [Aydəmir heyrətlə gülərək:] Bu sayğısız adamlara vaqonlard
is. 1. Ehtiramsızlıq, saya almama, saymazlıq. 2. Ehtiyatsızlıq, diqqətsizlik, saymazlıq, laqeydlik, fikir verməmə, aldırmama, vecinə almama
sif. dan. Sakit, durğun, küləksiz. Sayxaş hava
is. dan. Sayxaş havanın vəziyyəti; sakitlik, durğunluq
“Sayxaşmaq”dan f.is
f. məh. Sayxaş olmaq, sakitləşmək. Hava sayxaşdı. ◊ Ara sayxaşmaq – bax ara
bax hesablayıcı 1-ci mənada
sif. və zərf 1. Öz işində, hərəkətində ehtiyatlı, gözüaçıq, ayıq, oyanıq olan, sərvaxt. Sayıq adam. – Hər cəbhədə ayıq, sayıq; Əsgər kimi durmalıyıq
1. “Sayıqlamaq”dan f.is. 2. Huşunu itirmiş xəstənin, yaxud yuxuda olan adamın ağzından çıxan rabitəsiz, mənasız sözlər
f. 1. Huşunu itirmiş halda və ya yuxuda ikən rabitəsiz, aydın olmayan sözlər danışmaq. Bütün gecəni sayıqlamaq
is. İşində, hərəkətində sayıq, ehtiyatlı, diqqətli olma; oyanıqlıq, ayıqlıq, sərvaxtlıq. Sayıqlıq göstərmək
sif. 1. Sayı az olan, az təsadüf edilən, az görülən, tək-tək olan. Bəzi hadisələr tarixdə sayılıdır. 2
“Sayılmaq”dan f.is
məch. 1. Hesablanmaq, sayı, ədədi bilinmək. Kitablar sayılıb qurtardı. Siyahılar sayıldı. 2. Hesab edilmək, bilinmək, …kimi qiymətləndirilmək
sif. və zərf Mənasız, məzmunsuz, rabitəsiz, məntiqsiz. Sayır-bayır danışmaq. – Gülünün hərarəti çox artmışdı
is. zool. Xortum kimi burnu və lirayaoxşar buynuzları olan gövşəyən qoşadırnaqlı heyvan, antilopun bir növü
“Saylaşmaq”dan f.is
f. Dayazlaşmaq (göl, çay, dəniz və s. haqqında)
“Saymaq”dan f.is
f. 1. Rəqəmləri sıra ilə demək, sadalamaq, sanamaq. Yüzə qədər saymaq. – Salman ona qədər saydı. S.Rəhimov
bax saymazlıq. [Zaman:] Daha bu yerədək adamı saymamazlıq olmaz ki? Ə.Haqverdiyev
sif. 1. Saymayan, məhəl qoymayan, vecinə almayan, diqqətsiz, laqeyd, başısoyuq. Saymaz adam. // Zərf mənasında
bax saymazcasına. Usta Qiyas saymazca və ağır-ağır evə girib göstərilən yerdə oturdu… M.İbrahimov
bax saymazyana
is. Etinasızlıq, hörmətsizlik, saymaz münasibət. Ağca qarıya ərinin bu saymazlığı elə ağır gəldi ki, o dözməyib yerindən qalxdı
zərf Saymaz, saymazlıqla, etina etmədən, etinasızlıqla, saymazcasına. Saymazyana danışmaq. Saymazyana ötüb getmək
is. Saymazyana hərəkət, saymazlıq, etinasızlıq. Saymazyanalıq etmək
sif. qəd. Xəstə. Qurbani der: könlüm bundan sayrıdır; Nə etmişəm, yarım məndən ayrıdır? Qurbani
“Sayrılmaq”dan f.is
bax sayrışmaq 1-ci mənada. Siyah zülfün buxaq altda qıvrılır; Ala gözlər can almağa sayrılır. M.P.Vaqif
“Sayrışmaq”dan f.is
f. 1. Titrək, zəif işıq saçmaq, parlamaq, şəfəq buraxmaq. Məğrib səmtində hələ ulduzlar göy üzündə sayrışırdı
sif. və zərf Sayca, miqdarca çox olan, sayılması mümkün olmayan, həddən artıq çox, saysız-hesabsız. Saysız qoşun
bax saysız. Saysızhesabsız adam. – … Saysız-hesabsız soyğunçu tayfa atlarının ayağı altında torpaq … bərkimişdi
sif. məh. Boylu-buxunlu, enlikürək, bazburudlu; yekə, iri, sağlam. Saytal adam. – [Alo:] Qanlı hər adama əl vurmaz
sif. [fars.] 1. İşlətmək üçün tam yararlı, hazır halda olan; sınığı, zədəsi, nöqsanı olmayan; yaxşı təmir olunmuş
is. [fars.] Mizrabla çalınan, armudvari çanağı olan simli xalq çalğı aləti. Saz çalmaq. – [Rəsul:] Mənə bir saz verin, dərdimi sazla deyəcəyəm
is. Bərk soyuq, şaxta. Sazaq adamın əl-ayağını kəsirdi. S.Rəhimov. – Qar yağırmı? – Elə yağır… sazaq qılınctək kəsir
sif. Kəskin küləyi, sazağı, soyuğu olan; şaxtalı. Sazaqlı hava. – Sazaqlı bir sabah idi, yel adamı kəsirdi
is. zool. Əsasən qamışlıq, ya durğun şirin sularda yaşayan, iri pulları olan balıq növü
is. [fars.] köhn. Çalğıçı. Xan uşaqları Keçiliyə həm ova, həm də kefə gəldiklərindən yanlarınca qrammofon, xanəndə, sazəndə və bolluca araq-çaxır gəti
bax sazanda. [Pəri:] Anam sazandar və lazımlı şeylərin hamısını mühəyya edib, toy bu günlərdə başlanasıdır
is. [fars.] köhn. Saz bağlayan, saz qayıran usta. Qəmbər onu apardı sazbəndin yanına. “Abbas və Gülgəz”
is. Saz çalan çalğıçı. Sazçalan gözəl bir aşıq mahnısı çaldı. Sazçı qızlar ansamblı
is. [fars.] 1. Qarşılıqlı razılığa gəlmə, qarşılıqlı razılıq, anlaşma, fikir birliyi, həmrəylik, birlik
is. Sinfi düşmənlə saziş, barışma, uzlaşma siyasəti aparan adam. // məc. Razılaşma, güzəşt tərəfdarı
is. Sinfi düşmənlə uzlaşma, barışığa gəlmə, ona güzəştə getmə; sinfi düşmənlə barışma siyasəti
“Sazlamaq”dan f.is