1. Rəqəmləri sıra ilə demək, sadalamaq, sanamaq. Yüzə qədər saymaq.
– Salman ona qədər saydı.
[Yusif Hümmətə:] Barmağınla sayırsan ki, filanıfilanı doldurmuşuq, yaxşı eləmisiniz.
// Miqdarını bilmək üçün hesablamaq. Günləri saymaq.
– Koroğlu da başladı pulu saymağa. “”.
…Bir qoca rus arvadı pullarını sayırdı.
[Şahin Firəngizə:] Onu demək istəyirəm ki, çox oxumuşam, hamısını bəlkə də saya bilmərəm.
2. Bir-bir adlarını çəkmək, eyni cinsdən olan şeyləri adbaad sıra ilə demək; sadalamaq. Kitabları saymaq. Uşaqları saymaq.
– Sinədə yarələrim saydı, dedi, min cərrah; Səhv edib, hələ bu mindən birinin sayı deyil.
…Saydığımız ağalar ən hörmətli üləma və sadat zümrəsindəndirlər.
3. məc. Ehtiram etmək, hörmətini saxlamaq, hörmət etmək; hesablaşmaq. Sayanın quluyam, saymayanın ağası. ( Ata. sözü ).
Əsgər indi səni sayacaq.
Quliyev bu adamların onu bir o qədər də saymadıqlarını başa düşürdü.
4. Ehtiyat etmək, çəkinmək.
[Nəbi:] Qubernat, naçalnik gəlsə, saymaram; Düşmənin qanından içsəm, doymaram. “”.
5. məc. Bilmək, hesab etmək.
[Hacı Qara:] Mənim sözlərimi zarafat sayırsınız?
Özünü yenidən dünyaya gəlmiş sayırdı.
Samirə mənim bu arzumu adi zarafatlarımdan biri sayırdı.
◊ Saymaqla bitməz (qurtarmaz) – həddindən çoxdur, sayı-hesabı yoxdur.
Saymaq ilə bitən deyil göstərdiyin hünərlər; Bülbül deyir bağçalarda dastanını hər səhər.
