f. 1. Uşağı əlinə alaraq, atıbtutaraq əyləndirmək, yaxud oyuncaq və başqa vasitələrlə məşğul etmək və beləliklə, özü də əylənmək
zərf 1. Oynayaraq, oynamaq vəziyyətində, rəqs edə-edə. Oynayaoynaya oxumaq. – Aşıq … balabançı ilə çiyinçiyinə verib oynaya-oynaya ortada hərlənirdi
sif. və zərf Oyrot dilində; altayca
cəm. Altaylıların köhnə adı
bax qorxuluq 2-ci mənada. Yolun üst tərəfi qoruq idi. Bir neçə yerdə oyuq qoyulmuşdu. Ə.Vəliyev
is. 1. Oyulmuş yer; mağara, kaha. Qayaların oyuğunda yuva salar kəsəyənlər. O.Sarıvəlli. Kəklikli qayanın sinəsində iki böyük daş parçalanıb uçmuş, …
sif. 1. Oyuqları olan. Yoxsa xəyalında canlanır yenə; Sıldırım qayalar, oyuqlu dağlar. R.Rza. 2. Oyuğu olan, deşik, dəlik
“Oyulmaq”dan f.is
f. Oyuq əmələ gəlmək
is. 1. Əylənmək və vaxt keçirmək üçün bir neçə adam (əsasən uşaq) arasında icra olunan müxtəlif növlü əyləncə, məşğələ
top. Müxtəlif oyuncaq( lar). Edison uşaqlıq vaxtını başqa uşaqlar kimi yalnız oyun-oyuncaq ilə keçirməmişdi
is. 1. Gülməli oyunlar çıxarıb başqalarını güldürən adam; hoqqabaz, oyun çıxaran, masqaraçı. Adamlar özlərinə məzəli təlxək, oyunbaz, ya dəli düzəldib
is. Keçmişdə ruhanilərin və mürtəcelərin teatra verdikləri təhqiramiz ad. [Qafar:] …Səni teatra aparım? Oyunbazxanaya? S
is. 1. Müxtəlif gülməli oyunlar göstərmə; hoqqabazlıq. Məclis arəstə, ortalıqda bir sandıqça, içi dolu ilan, ilanları göstərib dərvişlər başladılar oy
is. 1. Uşaqların oynayıb əylənməsi üçün düzəldilmiş hər cür şey. Uşaq oyuncağı. Oyuncaq mağazası. – Sarı o biri otaqdan oyuncaqlarla əyləndirib saxlad
is. 1. Hər hansı oyunda iştirak edən adamlardan hər biri. Oyunçular sıraya düzüldülər. Məşqçinin oyunçulara göstərişi
is. 1. qəd. El şairi, aşıq. [Elçin:] Bu cəngavər ozanın yarasını bağlayın tez! M.Hüseyn. Nə ozan var, nə yazan, nə şaman hey… Qoca Türkün düşdüyü dərd
“Ozanlamaq”dan f.is
f. köhn. Uzunçuluq etmək, çərənçilik etmək
is. Ozanın işi, peşəsi; aşıqlıq
[yun. ozo – ətir saçıram] Oksigenin dəyişilmiş şəkli olub, qüvvətli oksidləşdirici və zərərsizləşdirici xassəyə malik qaz
[yun.] Havanı ozonlaşdırmaq (təmizləmək) üçün cihaz
“Ozonlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. kim. Ozona çevirmək. 2. Ozonla təmizləmək. Suyu ozonlaşdırmaq. Havanı ozonlaşdırmaq
“Ozonlaşmaq”dan f.is
f. 1. kim. Ozona çevrilmək. 2. Ozonla təmizlənmək
Azərbaycan əlifbasının iyirmi ikinci hərfi. // “Ö” hərfi ilə işarə olunan saitin adı
is. İntiqam. [Tərxan:] Qaynayır qəlbimin içində öcüm; Bilirəm, çatmaz o nəhəngə gücüm. A.Şaiq. □ Öc almaq – intiqam almaq
sif. Öcəşməyi, sürtüşməyi sevən, mübahisə etməyi sevən. Öcəşkən adam
is. Öcəşməyi adət etmiş adamın xasiyyəti. Öcəşkənlik yaxşı şey deyil
“Öcəşmək”dən f.is. [Vaqif Şahnisəyə:] Xülasə, gecə-gündüz bu xanların bir-biri ilə öcəşməsindən heç başımız ayazımır
f. Çəkişmək, sataşmaq, sürtüşmək, mübahisə etmək, tutaşmaq. [Rzaqulu:] Qoy o məni yaxşı tanısın, mənə öcəşməsin, xataya salmasın… N
is. 1. Qara ciyərin ifraz etdiyi sarıyaşıl rəngli acı maye. □ Öd kisəsi – qara ciyərdə olan və öd ifraz edən kisəyəoxşar orqan; ödlük
sif. məh. Qorxaq
is. məh. Ödənməli plan, qaytarılmalı olan pul; borc. [Əlləzoğlu:] Mən bu qədər ödəyin altından necə çıxacağam? İ
“Ödəmək”dən f.is
f. 1. Başqasından aldığı, yaxud borc etdiyi şeyi qaytarmaq, vermək. Həsən çəkmə pulunu iki aya qədər ödəyə biləcək idi
“Ödənilmək”dən f.is
“Ödəmək”dən məch. Borc ödənildi. Bütün ehtiyaclar ödənildi. – Məcəllə hökmüylə xatırlanan borc; Yaxşıdır min dəfə ödənilməsə
is. 1. Ödənmə işi; ödənmə. Borcun ödənişi. 2. Yerinə yetirilmə. Planın ödənişi
“Ödənmək”dən f.is
bax ödənilmək. Borc ödəndi
is. Borcunu vermə, ödəmə
is. bax öd kisəsi (“öd”də)
is. Mükafat, priz
is. Əvəzi eyni və ya bənzər şeylə verilmək (qaytarılmaq) şərtilə alınan şey (əsasən pul); borc
is. 1. Ağ ciyər. 2. dan. Hirs, qəzəb, hiddət. ◊ Öfkən (öfkəsi) yansın! – qarğış məqamında işlədilir. Səni görüm, öfkən yansın
“Öfkələnmək”dən f.is
f. Hirslənmək, hiddətlənmək, qəzəblənmək, hiddətə gəlmək
sif. 1. Ürəkli, qorxmaz, cəsarətli, ciyərli. Öfkəli oğlan. 2. dan. Hirsli, qəzəbli, hiddətli, acıqlı