Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • QƏSİDƏXANLIQ

    is. köhn. Qəsidəxanın işi, peşəsi

    Tam oxu »
  • QƏSİDƏYAZAN

    is. köhn. Qəsidə müəllifi, qəsidə yazmaqla məşğul olan şair

    Tam oxu »
  • QƏSR

    is. [ər.] İmarət, padşah sarayı. Şah Abbas günortadan üç saat keçmiş qəsrdə öz məhbubəsi Səlimə Xatun ilə oturub söhbətə məşğul idi

    Tam oxu »
  • QƏSSAB

    is. [ər.] Qoyun, mal və s. kəsib ətini satmaqla məşğul olan adam. Bir dəfə bunu eşitdim ki, qonşu Məşədi Məmmədəli qızını verib qəssab Şamilə

    Tam oxu »
  • QƏSSABBAŞI

    is. köhn. Baş qəssab. Əti də Şeyx Şəban hər qəssabdan almazdı. Qəssabbaşı İmaməli ilə müştəri idi. Ə

    Tam oxu »
  • QƏSSABXANA

    is. [ər. qəssab və fars. …xanə] köhn. Böyük qəssab dükanı, ət satılan yer

    Tam oxu »
  • QƏSSABLIQ

    is. Qəssab sənəti, peşəsi. [Afşin:] Ya əmirəlmömin, qəssablıq nə böyük hünər imiş ki, sən İshaq ibn İbrahimi mükafatlandırırsan! Ə

    Tam oxu »
  • QƏSVƏT

    is. [ər.] Hüzn, qəm, kədər, ürək sıxıntısı. [Külək] yarıqaranlıq komanda məntəqəsini boğaz acışdıran hislə bərabər, ürəksıxan soyuq bir qəsvətlə doldu

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNG

    sif. [fars.] Görünüşcə çox gözəl, bəzəkli, insanda bədii təsir oyadan. Qəşəng ev. Qəşəng mənzərə. Qəşəng paltar

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNGCƏ

    sif. Çox qəşəng, çox yaxşı, çox gözəl. Qəşəngcə uşaq. – Aynalı şifoner, qoz ağacından tualet bu otağa … qəşəngcə bir görkəm verirdi

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNGİ

    is. [fars.] mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNGLƏNMƏ

    “Qəşənglənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNGLƏNMƏK

    bax qəşəngləşmək

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNGLƏŞMƏ

    “Qəşəngləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNGLƏŞMƏK

    f. Daha da qəşəng olmaq, gözəlləşmək. [Qəhrəman] ucalmış, qara saçları daha da sıxlaşmış, özü də dəyişib qəşəngləşmişdi

    Tam oxu »
  • QƏŞƏNGLİK

    is. Qəşəng şeyin halı; gözəllik, gözəşirinlik. [Cəmilənin] sıx qara saçları … sifətinə bir qəşənglik, bir yaraşıq verir

    Tam oxu »
  • QƏŞŞ

    is. [ər.] Özündən getmə, ürəyi getmə, bayılma, bayğınlıq. Mən qorxudan bihuş olub yıxıldım; Qəşş aləmində bir tamaşa qıldım

    Tam oxu »
  • QƏT

    [ər.] : qət etmək – 1) kəsmək. Qət eylə aşinalığım ondan ki, qeyridir. Füzuli; 2) həll etmək, ayırd etmək, qurtarmaq

    Tam oxu »
  • QƏTA

    [ər.] köhn. bax qətiyyən. Ahim etməz heç əsər qəta sənə. Əmani. Məhəmməd Həsən əmi dünya malına əsla və qəta talib deyil… C

    Tam oxu »
  • QƏTAR

    [ər.] bax qatar1. Nalan qəmi-eşqi-yardansan; Sən dəxi bizim qətardansan. Füzuli

    Tam oxu »
  • QƏTEDİCİ

    sif. 1. Kəsici, qət edən. Qətedici xətt. 2. Həlledici, axırıncı; son. Qətedici söz

    Tam oxu »
  • QƏTƏN

    [ər.] köhn. bax qətiyyən. Belə insan kimi danışmağı mən; Sanki unutmuşdum ol zaman qətən. A.Səhhət

    Tam oxu »
  • QƏTFƏ

    is. [ər.] Çiməndən sonra bədəni qurulamaq üçün böyük dəsmal. Camadarlar qətfə ilə gedirlər. Ü.Hacıbəyov

    Tam oxu »
  • QƏTFƏÇİ

    is. Hamamda çimənlərə qətfə verən xidmətçi; camadar

    Tam oxu »
  • QƏTİ

    sif. və zərf [ər.] 1. Rədd edilməsi mümkün olmayan, etiraza yol verməyən; pozulmaz, möhkəm. Qəti əmr

    Tam oxu »
  • QƏTİFƏ

    [ər.] bax qətfə. O, qapını açıb gəldi, əlindəki qətifəni, kisəni və sabun torbasını atdı taxtın üstünə

    Tam oxu »
  • QƏTİFƏÇİ

    bax qətfəçi

    Tam oxu »
  • QƏTİLƏŞDİRİLMƏ

    “Qətiləşdirilmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏTİLƏŞDİRİLMƏK

    məch. Qəti şəklə salınmaq, müəyyənləşdirilmək

    Tam oxu »
  • QƏTİLƏŞDİRMƏ

    “Qətiləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • QƏTİLƏŞDİRMƏK

    f. 1. Qəti şəklə salmaq, müəyyənləşdirmək. Məsələni qətiləşdirmək. 2. Daha möhkəm, daha cəsarətli, yaxud daha təsirli etmək, ciddiləşdirmək

    Tam oxu »
  • QƏTİLƏŞMƏK

    f. Qəti şəklə düşmək, müəyyənləşmək

    Tam oxu »
  • QƏTİLİK

    is. bax qətiyyət

    Tam oxu »
  • QƏTİYYƏN

    zərf [ər.] Əsla, heç, tamamilə, zərrə qədər də olsa, heç bir vəchlə, heç bir vaxt. Qətiyyən buna razı olmarıq

    Tam oxu »
  • QƏTİYYƏT

    is. [ər.] Qətilik, rədd edilməsi mümkün olmama, müəyyənlik, möhkəmlik, tərəddüdsüzlük; əzm, səbat, cəsarət

    Tam oxu »
  • QƏTİYYƏTLİ

    sif. İşində və ya sözündə səbatlı, əzmli, dəyanətli, möhkəm; sözündən dönməz, cəsarətli. Qətiyyətli adam

    Tam oxu »
  • QƏTİYYƏTLİLİK

    is. İşdə və ya sözdə səbat, dayanıqlıq, möhkəmlik, dönməzlik; cəsarətlilik

    Tam oxu »
  • QƏTİYYƏTSİZ

    sif. İşində və ya sözündə möhkəm olmayan; səbatsız, cəsarətsiz, zəif iradəli, bir fikirdə qalmayan, mütərəddid

    Tam oxu »
  • QƏTİYYƏTSİZLİK

    is. İşdə və ya sözdə səbatsızlıq, mütərəddidlik, iradə zəifliyi

    Tam oxu »
  • QƏTL

    is. [ər.] 1. Öldürmə, öldürülmə. Dilbər əlində aşiqin qətli nədən həram ola; Aşiqə çün həlal edər vəslini qan bahasına

    Tam oxu »
  • QƏTL-QARƏT

    is. [ər.] Adam öldürməklə müşayiət edilən qarət, soyğunçuluq. Biz yalnız Təbrizdə qətl-qarətin qarşısını almaq üçün deyil, lazım görüldüyü zaman Təbri

    Tam oxu »
  • QƏTLGAH

    is. [ər. qətl, fars. …gah] Adam öldürülən yer. Şah bağı indi həqiqi bir sallaqxana, qətlgah və işgəncə ocağını xatırladırdı

    Tam oxu »
  • QƏTNAMƏ

    is. [ər. qət və fars. …namə] bax qərar1 1-ci mənada. İclasın qətnaməsi. Qətnamə yazmaq. – Qədirin iştirak etdiyi elə bir iclas yox idi ki, protokolun

    Tam oxu »
  • QƏTRAN

    [ər.] bax qatran. Kaşanələr ağaların, qazma bizim, viran bizim; Eyş onların, nuş onların, zəhər bizim, qətran bizim

    Tam oxu »
  • QƏTRƏ

    is. [ər.] Damcı. Otuz-qırx il bundan irəli bir müsəlman ki, bir rus məclisinə düşərdi, öldürsəydin də bir qətrə də içki dilinə vurmazdı

    Tam oxu »
  • QƏTRƏ-QƏTRƏ

    zərf Damcı-damcı. Qətrəqətrə saçılır didələrimdən qanlar. Füzuli. Çöhreyi-alında qətrə-qətrə yaş; Sanasan gülzara şəbnəm oturmuş

    Tam oxu »
  • QƏTRƏBƏQƏTRƏ

    bax qətrə-qətrə. // Bir-bir. Vəzirləriniz əlimə düşsəydilər, sözləri qətrəbəqətrə düzərdim, qardaşlarım, ərz edərdim cənaba! N

    Tam oxu »
  • QƏVAİD

    is. [ər. “qaidə” söz. cəmi] köhn. Qaydalar, üsullar. Bu bilik sayəsində öz Şərq musiqimizin qəvaidini daha tez … dərk etmək və binaənileyh tərəqqisinə

    Tam oxu »
  • QƏVİ

    sif. [ər.] Qüvvətli, güclü, möhkəm. Beşinci tühaf “Sofi Hüseyn” adı ilə məşhur uzunboylu, ağ uzun saqqallı, qəvi heykəl bir kişi idi

    Tam oxu »
  • QƏVVAS

    is. [ər.] köhn. Batmış şeyləri və s. çıxarmaq üçün dənizin dibinə dalıb çıxan üzgüçü; dalğıc. // Klassik şeirdə və folklorda məcazi mənada işlənmişdir

    Tam oxu »