icb. Qırmancla vurdurmaq, qırmancla döydürmək
sif. Əlində qırmanc olan. Arada gəzən əli qırmanclı nəzarətçilər “tənbəllik” edənləri döyəcək(dilər)
sif. Saqqalı üzdən qayçı ilə vurulmuş, üstdən qayçılanmış, üzündə xətt qoymuş. Məriz, dərviş libasında qırmasaqqal, uzun, cavan bir oğlandır… Ə
is. Beldən qatlanan, bükülən ov tüfəngi
is. 1. bax qırmızböcəyi. 2. Bu böcəkdən hasil edilən qırmızı boya
is. zool. Boyayıcı maddə istehsal edilən böcək cinsi
sif. 1. Qan rəngli; al. Qırmızı boya. Qırmızı şərab. – Gəlin ağlayır; gözlərinin yaşları od kimi tökülüb, qırmızı yanaqlarını dağlayır
is. məh. bot. Bulaqların ətrafında bitən qırmızı saplaqlı pencər; yeyilən ot
sif. köhn. Birçəkləri hənalı. Bazarın başında yoğun və qırmızıbirçək bir baqqal. “Buy, dəli Səmədə bax!” – deyib, ona bir çürük badımcan səlbəsi atdı
is. zool. Boğazının altı qırmızı balaca köçəri quş
1. sif. Azca qırmızı, bir az qırmızı. 2. zərf məc. Həyasızca, utanmadan; açıqaydın. Qırmızıca yalan demək
1. sif. Dərisinin rəngi qırmızı olan. Qırmızıdərili tayfalar. 2. is. Cəm şəklində: qırmızıdərililər – Şimali və Cənubi Amerika hindiləri (bədənlərini
sif. 1. Gözləri qızarmış, gözləri qırmızı rəngdə olan. Qırmızıgöz balıq. Qırmızıgöz dovşan. // Gözləri qanla dolmuş
sif. Qabığı qırmızı olan. Qırmızıqabıq nar. Qırmızıqabıq alma
“Qırmızılaşdırılmaq” dan f.is
məch. Qırmızı rəngə boyadılmaq, qırmızı edilmək; allaşdırılmaq
“Qırmızılaşdırmaq” dan f.is
f. Qırmızı rəngə boyamaq, qırmızı etmək; allaşdırmaq
“Qırmızılaşmaq”dan f.is
f. Qırmızı olmaq, qırmızı rəng almaq; allaşmaq
sif. Qırmızıya çalar, qırmızı qarışığı olan. Addımbaşı qırmızılı, sarılı, yaşıllı sular yerin qatlarından üzü yuxarı gəzəgəzə dik qaynayır, çıxır və a
is. 1. Qırmızı rəngdə olan şeyin halı; allıq. Qanın qırmızılığı. Üzün qırmızılığı. // Qırmızı rəng, qırmızı ləkə, qızartı
sif. Qırmızı rəngə çalar, qırmızıya çalar. Qırmızımtıl alma. – Ağabəyim saray tərəfə qalxan cığırla huşsuz addımlarla irəliləyir, göyün üzündəki qırmı
is. Qırmızımtıl şeyin halı; qırmızıya çalarlıq
bax qırmızımtıl. Əşrəf indi büsbütün dəyişmiş, … göz qapaqları şişmiş və qırmızımtraq bir rəng almışdı
sif. Boynunun ardı qırmızı olan (adətən “boynuyoğun”, “tüfeyli” mənasında işlənir)
sif. Saqqalı qızardılmış, saqqalı hənalı. Qırmızısaqqal qoca. – Çadırda turanlı qırmızısaqqal bir qoca oturmuşdu
sif. Sifətinin rəngi qırmızı olan, sifəti qızarmış. Teybə … qırmızısifət, düz qamətli, dolğun əndamlı, ucaboy … bir qadın idi
sif. Təpəsi qırmızı parçadan olan (papaq). Leylək Ələmdar gödək, büzmə çuxa, uzunboğaz çəkmə geyinmiş, … qırmızıtəpə … papağını da başına qoymuşdu
sif. Yanaqları qırmızı olan. Qırmızıyanaq uşaq
is. Kran. Hamamın qabağına qırnadan su axır. C.Məmmədquluzadə
is. Payızın axırlarında soyuqlar düşəndə gecələr yerə, yarpaqlar və s. üzərinə kiçik kristallar şəklində qonan qar kütləsi, şehin donmuş zərrələri
is. İnsan və heyvanın gözündə əmələ gələn cüzi görməməzlik; göz nöqsanı
“Qırovlamaq”dan f.is
f. Qırov bağlamaq, qırovla örtülmək
“Qırovlanmaq”dan f.is
bax qırovlamaq
sif. Kənarları, ucları, başları və s. qırpılmış, kəsilmiş, vurulmuş, qopardılmış. Başı qırpıq ot
“Qırpılmaq”dan f.is
1. məch. Kənarları, ucları, başları və s. kəsilmək, vurulmaq, qopardılmaq. 2. t-siz. Tez açılıb yumulmaq, açılıbörtülmək
is. (adətən “bir”, “bircə” sözü ilə). 1. Göz yumub açınca keçən vaxt; an, ləhzə. Dilbər bir qırpım dayandı
“Qırpınmaq”dan f.is
f. 1. Tez-tez açılıb yumulmaq, açılıb örtülmək. Onun qonur gözlərini bürümüş uzun kirpikləri tez-tez qırpınırdı
f. Aşağıya yatırtmaq, yaxud tərpətmək, qımıldatmaq. Qoyunlar tütəyin səsini eşidən kimi, elə bil ki, bir şeydən ürkdülər; eləcə getdikləri yerdə dayan
“Qırpmaq”dan f.is
f. 1. Tez-tez yumub-açmaq, örtüb-açmaq (gözü, kirpiyi). Musa kişi dərinlərə getmiş, təkcə giləsi işıldayan gözlərini qırpdı
is. Cücə çıxarmaq üçün yumurta üstündə yatan toyuq. □ Qırt basdırmaq – qırt düşmüş toyuğun altına yumurta qoymaq, cücə çıxarmağa yatırmaq
təql. Qırt toyuğun çıxardığı səs
is. dan. Parça, tikə, azacıq şey
is. bot. Taxıl fəsiləsindən yem bitkisi