1. Tez-tez açılıb yumulmaq, açılıb örtülmək.
Onun qonur gözlərini bürümüş uzun kirpikləri tez-tez qırpınırdı.
// Məc. mənada.
Günəş qırpınanda açıldı hava; Dayandı ordular, durdu üz-üzə.
2. Utanmaq, çəkilmək, sıxılmaq. Bu qədər söz deyildi, amma heç qırpınmadı.
3. Diksinmək, qımıldanmaq, yerindən tərpənmək.
Qoca Alı atın qabaq ayaqlarının üylərini bərk sıxdı, at nə diksindi, nə də qırpındı. “”.