bax qəlizləşmək
“Qəlizləşdirilmək” dən f.is
məch. Qəliz hala salınmaq, qəliz edilmək
“Qəlizləşdirmək”dən f.is
f. Qəliz hala salmaq
“Qəlizləşmək”dən f.is
f. Qəliz hala düşmək. Palçıq qalıb qəlizləşdi
is. Qəliz şeyin halı. Mürəkkəbin qəlizliyi. Tüstünün qəlizliyindən adamın gözü tutulur. – Şəhərin havasının qəlizliyindən, tozundan, zəhmətinin kəsrət
is. [fars.] klas. Sərsəri, dərbədər, xərəbati; ömrünü meyxanalarda keçirən adam, kefcil. Rindü qəllaşəm, məqamım guşeyi-meyxanədir
is. [ər.] köhn. Taxıl, məhsul, arpabuğda
sif. 1. Saxta, yalançı, yapma, qayırma. Qəlp pul. – Gümüşüm tunc oldu, zərü zibam bez; Qəlp çıxır aldığım mal, qoca bəxtim! Aşıq Ələsgər
is. Bərk bir şeyin qopub parçalanmış hissəsi, parçası. Daş qəlpəsi. Mərmi qəlpəsi. – …Bir mina qəlpəsi də [Kamalın] bel sümüyünə ilişib qaldı
zərf Tikə-tikə, parça-parça. Həqiqəti əsrlərin qanlı pəncəsindən; Qəlpəqəlpə qoparan; Bir xalqın hekayəti var
“Qəlpələmək”dən f.is
f. Bir şeyin kiçik parçasını qoparmaq, qəlpə-qəlpə etmək. Daşı çəkiclə vurub qəlpələdi. // Bir şeyə ilişdirib cırmaq, kiçicik parçasını qoparmaq
“Qəlpələndirilmək” dən f.is
“Qəlpələndirmək” dən məch
“Qəlpələndirmək”dən f.is
bax qəlpələmək
f.sif. Tez qəlpələrə ayrılan, parçalanan, qəlpə-qəlpə olan, tikələnən. Qəlpələnən bomba
“Qəlpələnmək”dən f.is
f. Bir şeydən kiçik parça qopmaq, yaxud qırılmaq. Daş qəlpələndi. // Bir şeyə ilişib bir tikəsi qırılmaq, qopmaq
f.sif. Bir şeyə toxunub, ya ilişib bir parçası qopmuş, cırılmış. Qəlpələnmiş daş. Qəlpələnmiş köynək
f. Bir şeyi bir şeyə toxundurub, yaxud ilişdirib bir hissəsini və ya parçasını qopartmaq, cırmaq. Dəmiri çəkiclə vurub qəlpələtmək
sif. Qəlpəsi olan, qəlpələnmiş
is. 1. Qəlp şeyin halı; saxtalıq. Pulun qəlpliyi. 2. Saxta hal, saxta hərəkət; səmimiyyətsizlik, riyakarlıq, yaramazlıq
is. [ər.] zool. Su heyvanlarında (balıqlarda, xərçənglərdə, molyusklarda və s.) xarici tənəffüs üzvü
sif. zool. Qəlsəməsi olan, qəlsəmələri ilə tənəffüs edən. Qəlsəməli heyvanlar
[ər.] Əsil mənası “bulanmış”, “bulaşıq” olub, adətən, qanına qəltan olmaq (etmək) yaxud al qana qəltan etmək şəklində işlənir – qanına boyanmaq (boyam
is. Tənbəki çəkməyə məxsus cihaz. Qəlyan çəkmək. – [Hacı Qara:] Bu dükan sizə peşkəşdir; çubuqmu çəkirsiniz, qəlyanmı istəyirsiniz? M
is. Səhər yeməyi. Starşinadan taqımın qəlyanaltı yeyib, … iclasa yığışdığını bilincə, Mədətov yerindən qalxaraq qazmadan bayıra sıçradı
is. Qəlyanın, içərisinə tənbəki və od qoyulan hissəsi
sif. dan. Uzunboğaz
is. aşp. Lobya, balqabaq, badımcan və s.-dən bişirilən xörək
is. [ər.] Kədər, dərd, qüssə, könül tutqunluğu. İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti qəmdir, gülmək
[ər.] bax qəm. Noldu, xanım, niyə qondu çöhrənizə qəm-qubar? Ə.Cəmil
[ər.] bax qəm. Məmmədrza üçün dünyada qəm-qüssə yaranmamışdı. S.S.Axundov
sif. [ər. qəm və fars. …alud] klas. Kədərli, qəmli, hüznlü; qəm gətirən, hüzn gətirən. …Dərdim məgər azdır ki, sən də sübh vaxtı bu qəmaludə söhbəti b
sif. [ər. qəm və fars. …avər] klas. Qəm gətirən, cansıxıcı. Badkubənin qəmavər işlərindən qaçıb bir qədər təsəlli tapmaq istədim, o da belə çıxdı… N
sif. və is. [ər. qəm və fars. …didə] klas. Qəm görmüş, qəm çəkmiş
is. Kiçik xəncər. Əlini ətəyinin altındakı qəmənin dəstəsinə aparıb səsləndi: – Uşaqlar! Hazır olun! M
f. Qəmə ilə yaralamaq, qəmə ilə vurmaq
məch. Qəmə ilə yaralanmaq, qəmə ilə vurulmaq
sif. Belinə qəmə bağlamış, belində qəmə olan, qəmə ilə silahlanmış. Hamısı qəməli və patrondaşlı, bircə Qəhrəman yüzbaşı patrondaşını çıxarıb qoyub qa
is. məh. Dəstəli kəsər alət, böyük bıçaq. Göyçəyin indi qəməlti dediyi qara saplı iri bıçağı o ili Gorusdan təzə almışdım
is. [ər. qəm və fars. …əngiz] klas. Qəm gətirən, qüssə gətirən
[ər.] 1. is. şair. Ay. Süzülən nurunu toplayıb qəmər; Girdi buludlara, qaraldı göylər. M.Rahim. Yırğalanır göy sularda; O gecələr qızı qəmər
sif. [ər. qəmər və fars. çöhrə] klas. bax qəmərüzlü
sif. [ər.] Aya mənsub olan. Qəməri il (göydəki ay ilə hesab olunan il)
is. [ər.] İçində oturub istirahət və ya söhbət etmək üçün bağlarda qurulan üstüörtülü, yanları açıq talvar; köşk