sif. 1. Cüt qanadı olan, iki qanadı olan. Qoşaqanadlı təyyarə. 2. İki taydan ibarət olan. Qoşaqanad qapı
“Qoşalamaq”dan f.is
f. 1. İkiləmək, iki eləmək. 2. Cüt qoymaq, iki şeyi yan-yana qoymaq, cütləşdirmək. …Zeyğəm isə əllərini qoşalayıb çırtıq çalırdı
bax qoşalaşmaq
“Qoşalaşdırılmaq”dan f.is
məch. Qoşa edilmək, cüt edilmək; ikiləşdirilmək, cütləşdirilmək
“Qoşalaşdırmaq”dan f.is
f. Qoşa etmək, cüt etmək; ikiləşdirmək, cütləşdirmək; cüt-cüt etmək, cüt-cüt qoymaq. // bax qoşalamaq 2-ci mənada
“Qoşalaşmaq”dan f.is
f. Qoşa olmaq, cüt olmaq; cütləşmək, ikiləşmək. // Bir-birinə yanaşı olmaq, bir-birinin yanında durmaq
“Qoşalatmaq”dan f.is
icb. 1. Bir şeyi ikiləşdirtmək, cütləşdirtmək, qoşa və taylı etdirmək. 2. Yan-yana qoydurmaq, bir-birinə yanaşdırmaq
is. İki lüləsi olan tüfəng, ya tapança. [Qəmər:] Piri baba meşəyə girdikdə qarşımıza dovşan çıxdı. Bunu gördükdə Şəmsi bəy nəzakətlə qoşalüləsini çiyn
sif. dilç. Yan-yana iki səsli olan. Qoşasəsli söz
f. Qoşa çapmaq, qaçışdırmaq, yarışdırmaq (atları). [İsrafil] yaşlı və təcrübəli minicilərlə at qoşaşdırmağı belə bacarırdı
f. Qoşa yüyürmək, qaçışmaq, yarışmaq
is. 1. Bitkinin yenicə göyərərək qoşa yarpaq açması. □ Qoşayarpaq olmaq – yenicə göyərmək, cücərmək, ilk qoşa yarpağı görünmək
sif. məh. Qoşa haşiyəli, cüthaşiyəli. Başına altdan balaca ipək dəsmal örtdü, sonra qoşayelən qara ipək kəlağayını bağladı
sif. İki yelkəni olan, cütyelkənli. Qoşayelkənli qayıq
“Qoşdurmaq”dan f.is
“Qoşmaq”dan icb. Öküzləri kotana qoşdurmaq. Atları arabaya qoşdurmaq. Vaqonları parovoza qoşdurmaq. – [Şəmsi bəy:] Ana, siz də hazır olun, mən də gedi
“Qoşdurulmaq”dan f.is
“Qoşdurmaq”dan məch
is. Arabaya və s.-yə qoşulan at və başqa heyvan. Minik atından da artıq qoşqu atını mən xeyli dost tutaram
“Qoşqulanmaq”dan f.is
f. Qorxub hürkmək, narahat olmaq, təşvişə düşmək, qorxudan titrəmək. Köpək də dərənin dibindən keçən dəvə karvanın zəng səslərini dinləyə-dinləyə qoşq
is. ədəb. Hər bəndi dörd misradan ibarət lirik şeir forması. Vaqifin qoşmaları. Aşıq Ələsgərin qoşmaları
is. qram. Müstəqil mənası olmayıb, nitq hissələrindən sonra gəlib müxtəlif münasibət bildirən köməkçi söz; məs
1. “Qoşmaq”dan f.is. 2. sif. Qoşulan, özü hərəkət edə bilməyən. Qoşma inventar. Qoşma vərdənələri traktor yedəkləyir
f. 1. Arabanı və s.-ni çəkib aparmaq üçün atı və başqa qoşqu heyvanlarını xüsusi surətdə arabaya və s
f. Getmək, bir tərəfə üz tutmaq, yüyürüb getmək. Vaxta ki bu izdihamı gördüm; Mən də o yerə qoşub yüyürdüm
f.sif. Özü hərəkət edə bilməyən, başqası ilə birləşdirilən; motorsuz. Qoşulan tramvay vaqonu (motorlu vaqona qoşulan motorsuz vaqon)
“Qoşulmaq”dan f.is
f. 1. “Qoşmaq”dan məch. Atlar arabaya qoşulmuşdur. Fayton qoşulmuşdur. Vaqonlar parovoza qoşuldu. 2. t-siz
is. Bir dövlətin nizami hərbi qüvvələri və ya onların bir hissəsi. Piyada qoşun. Nizami qoşun. Qarışqanın sayı var idi, qoşunun sayı yox idi
is. Dava, döyüş, vuruş. [Arvad:] Vay, vay, vay! A kişi, bu nə üstbaşdır, bu nə əl-ayaqdır … qoşunkeşdidən, davadan gəlirsən nədir? H
is. köhn. Qoşun toplama, səfərbərlik, bir ölkəyə qarşı müharibəyə hazırlaşma; hərbi səfər, hərbi yürüş
“Qoşuşmaq”dan f.is
qarş. Bir yerdə, hamı birdən qoşmaq, getmək, yönəlmək, yüyürüşmək
is. Üst tərəfi bir yerə qısılıb bağlanmış saplardan ibarət saçaqlı bəzək. Mirzə Süleyman bəy qırmızı fəsi qaşlarının üstə çəkib, qotazını qabaqdan sal
“Qotazlamaq”dan f.is
f. Qotaz kimi etmək, qotaz tərzində toxumaq, qotaz kimi yumrulatmaq, qotaz bağlamaq
“Qotazlanmaq”dan f.is
məch. Qotaz bağlanmaq, qotazla bəzədilmək
f.sif. Qotaz kimi olmuş; açmış. Yaşıl kolların üstündə qotazlanmış ağ pambıqlar gendən adamı çağırırdı
f. Qotaz kimi olmaq, qotaz halına gəlmək; açmaq
sif. Qotazı olan, qotaz bağlanmış, qotazla bəzənmiş. Qotazlı pərdə. Qotazlı bayraq. Qotazlı qaytan. – [Məşədi Məmməd] əlində başı qotazlı təsbehini çe
is. Qotaz üçün yarar
sif. [xüs. is.-dən] Qotikaya aid olan; qotikaya xas olan, qotika üslubunda olan. Qotik üslub. Qotik ornament