BAŞIDOLU

sif. dan.
1. Ağıllı, dərrakəli.
[Mustafa bəy:] Çünki, doğrudan da, başıdolu oğlansan. Ə.Haqverdiyev.

2. məc. Məst, sərxoş, kefli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BAŞIDOLU məst — sərxoş — kefli
  • BAŞIDOLU ağıllı — dərrakəli
  • BAŞIDOLU başıdolu bax 1. ağıllı 1; 2. sərxoş

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • BAŞIDOLU BAŞIDOLU – BAŞIBOŞ Çünki doğrudan da başıdolu oğlansan (Ə.Haqverdiyev); Özünü başıboş adam kimi aparır
BAŞIDAŞLI
BAŞIDÜMÜK

Digər lüğətlərdə