BEYTÜLLAH

is. [ ər. ] din.
1. Kəbə.
2. Məscid.
// məc. Gözəlin sifətinə işarədir.
Camalın beytüllah, qaşların mehrab; Kəbə örtüyüdür, müxtəsər, zülfün. (Qoşma).

BEYTLƏŞMƏK
BEYTÜLMAL

Digər lüğətlərdə