BİCƏK

is. məh.
1. bax bic 2
2. Noxud.
3. Daha kiçik yaşda ikən doğan düyə, erkən doğan düyə.

Etimologiya

  • BİCƏK İki yozumu var: 1. El arasında vaxtından tez bala verən heyvan haqqında “bicəyinə doğub” deyirlər. Mənbələrdə bu sözü bic kəlməsi ilə bağlayırlar
BİCA-BİCA
BİCƏNGƏ

Digər lüğətlərdə