DƏBDƏBƏ

is. [ ər. ] Təmtəraq, təntənə, cah-calal, büsat.
[Fəxrəddin:] Həyatdakı xəlifələr bu qədər cəlal və dəbdəbəyə malik olduqları halda, xəlifə namını ləkələyə biləcək bu vəziyyətin qarşısını ala bilmirmi? M.S.Ordubadi.

// Zahiri gözəllik.
□ Dəbdəbə ilə – təmtəraqla, təntənəli surətdə.
Müdir hündürdən və dəbdəbə ilə: – Yoldaşlar, – deyə iclasa müraciət etdi, – icazə verin, elmi şuranın iclasını açıq elan edim. Ə.Sadıq.
Bir gün də dəbdəbə ilə balaca nəvəynən qabağına çıxacağıq. Ə.Əbülhəsən.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DƏBDƏBƏ təmtəraq — təntənə — cah-cəlal — büsat
  • DƏBDƏBƏ DƏBDƏBƏ (böyük, yaxud kiçik şənlik) Bu şəhər içində görüb duyduğum o hissi-nəşat; Bütün o dəbdəbələr, həp o anlı, şanlı həyat (H

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DƏBDƏBƏ DƏBDƏBƏ – CƏFA Əbədidir bu səadət, bu sədaqət; Bu təntənə, bu dəbdəbə, bu məhəbbət (S.Rüstəm); Dözdü hər cəfasına; Ərəb əlifbasını özü öyrətdi ona (B
DƏBBƏLƏMƏK
DƏBDƏBƏLİ

Digər lüğətlərdə