DİKBAŞLIQ

is. Dikbaş adamın xasiyyəti; təşəxxüs. Dikbaşlıq yaxşı xasiyyət deyil. Dikbaşlıq etmək.
// Məğrurluq, boyun əyməzlik.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DİKBAŞLIQ təşəxxüs — iddia — lovğalıq
  • DİKBAŞLIQ tərslik — məğrurluq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DİKBAŞLIQ DİKBAŞLIQ – TƏVAZÖKARLIQ Dikbaşlığın axırı budur (A.Şaiq); Şərəf oğlu dostunun bu hərəkətini təvazökarlıq sayıb ürəkdən razı qalırdı (M
DİKBAŞ
DİKBIĞ

Digər lüğətlərdə