DİRÇƏLMƏK

f.
1. Əvvəlki vəziyyətinə nisbətən yaxşılaşmaq, yavaş-yavaş qüvvəti özünə qayıtmaq, bərkimək, sağlamlaşmaq, özünü əvvəlkinə nisbətən daha yaxşı hiss etmək. Xəstə dirçəlir.
– Uşaq böyümüş, rəngi açılmış, dirçəlmiş, çevikləşmişdi. Mir Cəlal.

2. məc. Canlanmaq, cana gəlmək, yavaşyavaş qüvvətlənmək.
Ağaclar dirçələndə; O məktəbli uşaqlar; Çıxmışdı dağ döşünə. M.Rahim.
…Torpaq yenicə dirçəlməyə başladı. Ə.Məmmədxanlı.

3. məc. Böyümək, inkişaf etmək.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DİRÇƏLMƏK sağlamlaşmaq — yaxşılaşmaq
  • DİRÇƏLMƏK canlanmaq — qüvvətlənmək
  • DİRÇƏLMƏK böyümək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DİRÇƏLMƏK DİRÇƏLMƏK – XƏSTƏLƏNMƏK Uşaq böyümüş, rəngi açılmış, dirçəlmiş, çevikləşmişdi (Mir Cəlal); Əziz on iki yaşında olanda bərk xəstələnmişdi (Ə

Etimologiya

  • DİRÇƏLMƏK Sözün kökü indi müstəqil işlədilməyən dirmək feilidir. Ondan diri sifəti, həmin sifətə -sə şəkilçisi artırmaqla diri-sə feili əmələ gəlib (mənası “dir
DİRÇƏLMƏ
DİRÇƏLTMƏ

Digər lüğətlərdə

графи́нчик заду́мчивый канотье́ обда́ться письмо́ пыря́ние раздроби́ться сколопе́ндра альбо́м выкля́нчиваться забега́ловка коли рассве́рливать слабоминерализо́ванность съёмник щепети́льность кабуша Сурожь Catholic land warfare morbific otic softling subdepot литьё