EŞELÓN

[ fr. ]
1. hərb. Cəbhə dərinliyində və ya girintili-çıxıntılı vəziyyətdə mövqe tutan və bu qaydada yeriyən qoşun hissəsi.
Bir neçə gün idi ki, hərbi eşelonlar Qardaban-Qarayazı stansiyalarında dayanıb yol gözləyirdilər. İ.Şıxlı.

2. hərb. Kütləvi surətdə minik daşıyan qoşun qatarı, əsgəri qatar.
Biz Şahtaxtıda ikən Sparskinin Təbrizə gedən son əsgəri eşelonu gəlib Culfaya getdi. M.S.Ordubadi.

3. Ümumiyyətlə, müəyyən yerə gedən dəmiryol, yük və ya minik qatarı.
…Gətirilən taxta-dirək eşelonu bu gün Təzəşəhərə çatmışdı. Mir Cəlal.

EŞDİRMƏK
EŞELONLAMA

Digər lüğətlərdə

забинто́вывать либре́тто мате́рия неизлечи́мо неотрази́мость отве́яться я́ловица компо́т креще́нские морозы, холода обеспло́дить па́яный фота́рий antireligious carack genua Guernsey Majlis Mistassini жилица пигалица подорвать поступаться прогромыхать униженный усыпительный