HALBUKİ

Bir-birinə zidd olan, bir-birini inkar edən iki fikrin qarşılaşdırıldığı tabesiz mürəkkəb cümlələrdə müstəqil cümlələr arasında əlaqə yaradan bağlayıcı; vəhalonki.
[Mansuru] görə bilmirdim, halbuki başqa yoldaşlarımıza arabir rast gəlirdim. Çəmənzəminli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HALBUKİ HALBUKİ [Pərviz:] Çünki, anam inanırdı ki, gündüzlər biz məktəbdə olanda həyətə gələn olmur, cücələrin səsi də çıxmır, halbuki onlara toxunan olsa bir
HALBAHAL
HALƏ

Digər lüğətlərdə