HOPPANMAQ

f.
1. Atlanmaq, tullanmaq, sıçramaq, atılmaq.
Sanki canavar bir adamın üstünə hoppanmaq və qanını sormaq istəyirdi. M.S.Ordubadi.
Nökər birdən hoppanıb, İsrafilin belindən yapışdı… M.Hüseyn.

// məc. Çox sevinmək, şadlığından özündən çıxmaq, atılıb-düşmək (bəzən “sevincindən”, “şadlığından” sözləri ilə).
Orxana elə gəldi ki, bu qızın işi-peşəsi dağ keçisi təki qayalara dırmaşmaq, daşdan-daşa hoppanmaqdır. İ.Məlikzadə.

2. Bir şeyin üstündən atlanıb keçmək; aşmaq, atlanmaq, sıçramaq. Arxın üstündən hoppanmaq.
[Hatəmxan ağa:] Rüsxət verməsəm [Şahbaz bəy] atılar, minər atına, hoppanar Arazın o tayına, sonra mən onu haradan tapım? M.F.Axundzadə.
Baxın, hər qapıda bir tonqal yanır; Uşaqlar hoppanır od-alov üstdən. S.Vurğun.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HOPPANMAQ HOPPANMAQ Sərçə yoldaşlarının sözlərindən utandı; Uçub budaqdan birbaş; Gölməçəyə hoppandı (M.Rzaquluzadə); ATILMAQ Zərif geri atıldı (Ə
  • HOPPANMAQ döyünmək — çırpınmaq
  • HOPPANMAQ atılmaq — tullanmaq — sıçramaq

Etimologiya

  • HOPPANMAQ Əsli hoplanmaq kimidir, “hop deyib atılmaq”dır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
HOPPANMA
HOR

Digər lüğətlərdə

выска́зывание конста́нтный миротво́рно мула́т селе́ктор берло́жный вдали́ от дендро... зау́мно кырайдать bipartition blind tiger chartbuster decahedron deplumated dukery imbower perturbation piano bar taxing-master водообеспеченность общепризнанный сакраментальный твёрдый эпидемиолог