– Balaca Sabir sərt və ilişkən bir şeyin döşündə gəzdiyini görüb gözlərini açdı.
İLİŞKƏN
sif. İlişən, dolaşan; əl-ayağa, paltara yapışan, sancılan. İlişkən cücü. İlişkən ot.
прил. алкӀидай, галкӀидай, ккӀидай (мес. пепе); акӀидай, акьахдай (мес. векь, цаз).
Tam oxu »s. cohesive, prehensile, hitching; Meymunların ilişkən quyruğu var Monkeys have prehensile tail
Tam oxu »I прил. цепляющийся (способный хвататься, цепляться за что-л. – о вьющихся и колючих растениях). İlişkən ot цепкая трава II сущ
Tam oxu »