İRSAL

is. [ ər. ] klas. Göndərmə, yollama.
□ İrsal etmək (qılmaq) – göndərmək, yollamaq.
Ənam edibən ona bəsi mal; Leyli tələbinə qıldı irsal. Füzuli.
Alıb irsal qıllam nəqdi-can ilə nə əmr etsən; Buyur, hər xidmətin vardır bizə nisbət, xudahafiz! Q.Zakir.
Bu yerdən ötəri bir para əhval xidmətinə yazıb etmişəm irsal. M.F.Axundzadə.

İRS
İRSAL-MƏRSUL

Digər lüğətlərdə