İTYATMAZ

sif. vulq. Çox pis, çox bərbad, insana layiq olmayan, natəmiz. İtyatmaz dam. İtyatmaz yer.
[Xortdan:] Axırda cındır, ityatmaz fayton tapıb, ona yanaşıb faytonçuya deyərdi… Ə.Haqverdiyev.

İTÜZÜMÜ
İTYERİŞİ

Digər lüğətlərdə