İXTİLALÇI

is. İxtilal törədən, hərcmərclik, qarışıqlıq, pozğunluq salan.
[Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İXTİLALÇI ixtilalçı bax şuluqçu 1
İXTİLAL
İXTİLAT

Digər lüğətlərdə

брусни́чный вытра́ливать Кала́шников неразбо́рчиво обтеса́ть парафи́нистый переправля́ть флегмати́чно хря́пнуть я́бедный венециа́нская школа зы́бить ни к чёрту! радиовысотоме́р наглый сглезко dismantle hair-splitting hoop self-sacrificing unanticipated woodnote wool-dyed недоходный опреснить