İXTİLALÇI

is. İxtilal törədən, hərcmərclik, qarışıqlıq, pozğunluq salan.
[Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İXTİLALÇI ixtilalçı bax şuluqçu 1
İXTİLAL
İXTİLAT

Digər lüğətlərdə

бальнеоклимати́ческий дурачьё насе́льница подлипа́ние ру́слень сла́женность воспламеня́емость горби́на девятиле́тний коррумпи́рованность невыноси́мо письмоводи́тель смо́кнуть драек скит цыкля яркий anhydrite deedful field-telegraph hot-brlttleness Jem laches божиться намечаться