İYRƏNCLİK

is. İyrənc şeyin hal və keyfiyyəti; çirkinlik.
// İyrənc şey, iyrənc hərəkət; rəzalət, yaramazlıq, alçaqlıq.
Atamgil həyətdəki iyrəncliyi görən kimi söhbəti kəsdilər. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İYRƏNCLİK çirkinlik — mənfurluq
  • İYRƏNCLİK rəzalət — yaramazlıq — alçaqlıq
İYRƏNC
İYRƏNDİRMƏ

Digər lüğətlərdə