I
(Şəki)
keçəl
◊ Kəl olmax – keçəl olmaq. – Başına yara düşüf kəl o:ltdı
II
(Ordubad)
üzüm tənəyinin cavan zoğu. – Buyil mevlərdə yaxşı kəl var; – Böyün mevlərdən kəli kəsdim
is. 1. İş heyvanı kimi istifadə edilən camışın erkəyi. Kəl arabası. – Var bu kənddə yenə elə yoxsullar; Nə cütü var, nə kotanı, nə kəli
Tam oxu »1 сущ. диал. молодой виноградный побег 2 сущ. буйвол (крупное жвачное животное сем полорогих, используется для перевозки тяжестей и как производитель)
Tam oxu »сущ. 1. кел, кел гамиш, эркек гамиш (парцик кутадай); // келдин; кел квай (мес. араба); 2. суван гамиш; 3
Tam oxu »Farslar bütün heyvanların erkəyinə kəl deyirlər; erkək qoyun, keçi... belə adlanır. Bizdə mənası daralıb, yalnız camışın erkəyinə kəl deyirlər
Tam oxu »Camışın erkəyi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Boy uca, kürəklər enli, süysün elədi ki, kəl süysünü kimi
Tam oxu »