NÖV
f. yeni, təzə.
NÖV’
ə. 1) tərz, cür, şəkil; 2) çeşid, sort; 3) cins. Növ’i-bəşər insan cinsi; insan nəsli.
NÖV
f. yeni, təzə.
NÖV’
ə. 1) tərz, cür, şəkil; 2) çeşid, sort; 3) cins. Növ’i-bəşər insan cinsi; insan nəsli.
is. [ər.] 1. Dürlü, cür, təhər, çeşid. Bu növ şey görməmişəm. – Zəmani-hicrdə gah ağlayıb, gah gülürəm; Bu eşq aləminin özgə növ haləti var
Tam oxu »I сущ. 1. вид: 1) разновидность, тип. İncəsənətin növləri виды искусства, silah növləri виды оружия, idman növləri виды спорта, юрид
Tam oxu »i. 1. kind, sort; 2. biol. species; 3. qram. voice; məlum ~ active voice; məchul ~ passive voice
Tam oxu »[ər.] сущ. 1. жуьре, тегьер, саягъ; bir növ са жуьре, са тегьер, са бубат; bu növ и жуьре, и саягъ, и къайдада, икӀ(а); o növ (ilə) а жуьре, а тегьер,
Tam oxu »1. NÖV Tağı əminin iki növ ov quşu olardı (S.S.Axundov); CÜR Axırıncı çərşənbə gecəsi yeddi növ (cür) meyvə qurusu alıb boşqablara qoyur və dövrəsində
Tam oxu »is. sorte f ; espèce f ; genre m ; hər ~ meyvə des fruits de toutes sortes ; bu ~ insanlar gens m pl de cette espèce ; biol espèce f ; heyvan ~ləri es
Tam oxu »Ərəb mənşəlidir (əsli: noy), cəm forması “ənva”dır, “dürlü”, “cür” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »\ – bir-birindən törəyən və filoloji baxımdan əqraba olan canlı varlıqlar elementi. Öz daxilin-də bir forma olan və üzərində cins terminin olduğu mən
Tam oxu »