OXUCU


1. is. Kitab və s. oxuyan, mütaliəçi. Yazıçılarla oxucuların görüşü.
– İndi xəbər verim oxucuma mən; Xəyalı küsdürən bir faciədən. S.Vurğun.

2. is. Kitabxanaya yazılmış adam, kitabxana üzvü, kitabxanadan istifadə edən şəxs. Oxuculara nümunəvi xidmət. Oxucu bileti.
□ Oxucu zalı – bax oxu zalı (“oxu”da).
3. is. Tutuşdurub yoxlamaq üçün orijinalı və ya əvvəlki korrekturanı korrektor üçün oxuyan adam, korrektor köməkçisi. Oxucu vəzifəsi.
4. sif. Oxuyan, ötən (quşlar haqqında).
Cəhcəhə başladı oxucu quşlar; Dilləndi ağaclar, qarğı, qamışlar… H.K.Sanılı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • OXUCU OXUCU (oxu ilə məşğul olan) Bunu balta səsi sanma oxucum! O, yerin altına eyləyir hücum (M.Rahim); QARE (köhn
OXU-YAZI
OXUDULMA

Digər lüğətlərdə

кольну́ть набива́ние объедине́ние понома́рский рассиро́пливаться укрепля́ть срезно́й ablation aphonic bull-whacker Christophany culinary gustily jam-pot kiddle knarred moderato nick-nack pyrites rhumba teledu говорливый джазовый захлебнуться полок