QIRILMIŞ

f.sif.
1. Kəsilmiş, üzülüb ayrılmış, qopmuş, qopub düşmüş.
Adamlar daş pilləkənlərdən təmiz küçəyə enəndə qırılmış boyunbağı kimi səpələnib dağılırdılar. Mir Cəlal.

2. Sınmış, parçalanmış, tikə-tikə olmuş. Qırılmış boşqablar.
3. dan. Qarğış, söyüş mənasında.
QIRILMAZLIQ
QIRILTI

Digər lüğətlərdə