QƏTA

[ ər. ] köhn. bax qətiyyən.
Ahim etməz heç əsər qəta sənə. Əmani.
Məhəmməd Həsən əmi dünya malına əsla və qəta talib deyil… C.Məmmədquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QƏTA qəta bax qətiyyən, əsla
QƏT
QƏTAR
OBASTAN VİKİ
Qətab
Gətab — İranın Mazandaran ostanının Babül şəhristanının Gətab bəxşində şəhər və bu bəxşin mərkəzi. 2006-cı il əhalinin siyahıya alınmasına əsasən, şəhərin əhalisi 6,956 nəfər və 1,744 ailədən ibarət idi.
Qətafan
Qətafan (ərəb. غطفان‎) — ərəb qəbilə konfederasiyası. Onlar əvvəlcə Mədinənin şimal-şərqində yerləşirdilər. Qətafanın əsas qolları Bənu Əbs, Bənu Sübyan və Əşca qəbilələri idi. Onlar Məhəmməd ilə ünsiyyətdə olan ərəb qəbilələrindən biri idilər. Onlar Xəndək döyüşündə qureyşilər ilə müttəfiq olmuşdular. Qətafan Hicaz dağları ilə Cəbəl-Şəmmar arasında Nəcdin Rumma vadisi regionunda məskunlaşan bir bədəvi qəbilə qrupu idi. Ərəb şəcərə ənənəsinə görə, qəbilənin əcdadı Qətafan ibn Səid ibn Qeys Əylan idi və bu, onu daha böyük Qeys qəbiləsinin bir hissəsi edir. Qətafan sözünün etimologiyası və ya mənası məlum deyil. Fück, J. W. (1965).

Digər lüğətlərdə