Əl-ələ çalanda, qah-qah güləndə; Əyləşib qalanda, pünhan olanda; Deyib danışdığı yadıma düşdü.
Qah-qah gülüş getdi; Asdım dəstəyi; Nəfəsimi dərməmiş, dring-dring yenə zəng oldu.
// is. Qəhqəhə.
□ Qah-qah etmək (çəkmək) – bərkdən qəhqəhə ilə gülmək (çox vaxt “qah-qah çəkib gülmək” şəklində işlənir). [İskəndər:] Allahın iti də mənim sözümə baxmır, nə qədər elədim, içəri girmədi.
Xa… xa… xa… (qahqah çəkib gülür).
Gördük vədlərdən təkcə söz qalıb; Zülm qah-qah çəkir, haqsa hönkürür.