QOPUQ
1. sif. Qopmuş, qırılmış, cırılmış, kəsilmiş, kəsik.
2. is. Bir şeyin qopmuş, qırılmış, cırılmış, zədələnmiş, yaxud sınıb düşmüş yeri. Çaynikin qopuğu. Ayaqqabının qopuğunu yamamaq.
1. прил. алатай; хкатай; галатай; хайи; гватай; атӀай; 2. сущ. са затӀунин алатай, галатай, хкатай, гватай, атӀай, хайи чка
Tam oxu »