QUNDAQLAMAQ₁

f. Uşağı qundağa sarımaq, bələmək. Uşağı yuyundurub qundaqlamaq.
– Adını Leyla qoyub, qızı qundaqladılar. S.Rüstəm.

// məc. Bir şeyi sarıyıb bürümək, boğça halına salmaq. Paltarları qundaqlayıb qoltuğuna aldı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QUNDAQLAMAQ sarımaq — bələmək
  • QUNDAQLAMAQ qundaqlamaq bax bələkləmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QUNDAQLAMAQ QUNDAQLAMAQ – AÇMAQ Adını Leyla qoyub, qızı qundaqladılar (S.Rüstəm); Uşağın qundağını açdılar
QUNDAQLAMA₂
QUNDAQLAMAQ₂

Digər lüğətlərdə