QIŞQIRMAQ

f. Bərkdən çığırmaq, bağırmaq.
Cənnət xanım … başını silkələyib elə qışqırdı ki, üzündən pudra ələndi. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QIŞQIRMAQ qışqırmaq bax çığırmaq
  • QIŞQIRMAQ çığırmaq — bağırmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QIŞQIRMAQ QIŞQIRMAQ – SUSMAQ Bir də var qüvvəsi ilə qışqırdı (S.Qədirzadə); Bondarçuk birdən susdu (S.Qədirzadə)

Etimologiya

  • QIŞQIRMAQ Mənbələrdə ısırmaq feili var və “dişlə dağıtmaq, cırmaq, didmək, par­ça­lamaq” anlamında işlədilib. Görünür, qıs (qır) və ıs (ır) sözü kökdaş olub
QIŞQIRMA
QIŞQIRTI

Digər lüğətlərdə

голошта́нный не ве́чер осли́ца погла́живаться склоня́емый суре́пный ТЮЗ антропомо́рфный гости́ница десятидне́вка износосто́йкий ортопеди́ст осо́бица публика́торский разруша́ться стрём треща́ть зубристика харметчина good-timer want zoon politicon процитировать пустеть сомнительный