SPORTÇU

is. Sportu peşə etmiş adam, müntəzəm surətdə sportla məşğul olan adam; idmançı.
[Səlim:] Darülfünun sportçuları arasında özünün qüvvəti ilə məşhur idi. S.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SPORTÇU sportçu bax idmançı
SPORT
SRAĞAGÜN

Digər lüğətlərdə

ароматерапе́вт да́ться китобо́йный невино́вный носи́лки тампона́ция фельдцейхме́йстер филоге́незис чино́вничишка анома́льность влады́чествовать галто́вка захла́мливаться наско́ком недостава́ть подкола́чиваться уни́зываться Яков antipasti citywide India iodize leaving marry полицмейстер