SƏQF

is. [ ər. ] Tavan, bağdatı.
Alçaq səqfdən asılan otuzluq “molniya” lampası böyük otağı işıqlandırırdı. T.Ş.Simurq.
Mən onları çətin vəziyyətdən çıxarmaq üçün gözümü səqfə dirəyib soruşdum. S.Rəhman.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SƏQF SƏQF Guya ki, ağzına su alıb, qarqara eləyir, gözünü evin səqfinə dirəyib, deyəsən nərdi sayırdı (C.Məmmədquluzadə); LƏMPƏ (dial
SƏKTƏ
SƏQQA

Digər lüğətlərdə