1. Əl və ayaqlarını açıb uzanmaq. Divana sərilmək. Xalça üstünə sərilmək.
– Qucağı uşaqlı arvadlardan bir neçəsi özündən gedib, qarın üstünə sərilmişdi.
Hər ikisi yumşaq otların üzərinə sərildilər.
// Yerə dəymək, yıxılmaq.
Yazıq Məşədi Teymur yerə dəyib çul kimi sərildi.
Məsmə … [Seyidi] bütün qüvvətilə özündən o tərəfə itələyir. Kor Seyid üzü üstə yerə sərilir.
// Düşüb qalmaq, yıxılıb qalmaq.
Yaxınlaşanda [İmamverdi] gördü ki, bir uşaq hərəkətsiz yerə sərilibdir.
2. məch. Salınmaq, döşənmək.
Usta Ağabala… pəncərənin qabağında sərilmiş ( f.sif. ) fitələr üstə hənalanıb yatmış iki kişini süzdü.
Sobanın yanında Tellinin yatağı sərilmişdi.
3. məch. Qurumaq üçün ip, məftil, ağac və s. üzərinə salınmaq, asılmaq.