TÖVŞÜMƏK

f. Çətinliklə nəfəs almaq, təngnəfəs olmaq, nəfəsi təngləşmək.
Dağı birnəfəsə qalxıb aşan kəs; Tövşüdü qalxanda pilləkənləri. N.Xəzri.
Gün altında tövşüyür; Qara kəl, təpəl öküz. H.Hüseynzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TÖVŞÜMƏK boğulmaq
  • TÖVŞÜMƏK ləhləmək
  • TÖVŞÜMƏK TÖVŞÜMƏK [Seyfulla:] Hə, Əsgər bəy, demə ki, cavanam, amma tövşüyürsən... (Ə.Cəfərzadə); LƏHLƏMƏK (heyvanlara aid) Sultan ağzından qan tökülən yalquza

Etimologiya

  • TÖVŞÜMƏK “Səs salmaq” mənasını verən töv (tov) sözümüz olub (dovşan qaçanda çox tövşüyür, səs salır), tövşümək həmin töv (tov) zəminində əmələ gəlib
TÖVŞÜMƏ
TÖYCÜ

Digər lüğətlərdə