TƏƏCCÜBLƏNMƏK

f. Təəccüb etmək, heyrət etmək.
Ləman əvvəl təəccübləndi, sonra gülməyini güclə saxlayıb, sərbəst bir hərəkətlə başını geri atdı, xurmayı saçları dalğalandı. H.Seyidbəyli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TƏƏCCÜBLƏNMƏK heyrətlənmək — heyranlaşmaq
  • TƏƏCCÜBLƏNMƏK TƏƏCCÜBLƏNMƏK Ceyran tez gəldi. Rəfiqəsini belə həyəcanlı görüb təəccübləndi (X.Hasilova); HEYRƏTLƏNMƏK [Bahadur:] Məni hara aparırsan? – heyrətləndi
TƏƏCCÜBLƏNMƏ
TƏƏCCÜBLÜ

Digər lüğətlərdə