XOFLANMAQ

f. Qorxuya düşmək, vəhmələnmək, hürkmək, şübhələnmək. Qaranlıqdan xoflanmaq.
– Mirzə Cəmil fəhlələrin ən adi hərəkətindən belə xoflanır, tez-tez polis çağırıb şübhələndiyi adamların yerini ələk-vələk elətdirir. Ə.Vəliyev.
Oğlan belə laübali bir kişinin gözlənilməz hərəkətindən və sözündən xoflandı. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • XOFLANMAQ qorxmaq — vahimələnmək — dəhşətlənmək
  • XOFLANMAQ xoflanmaq bax qorxmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • XOFLANMAQ XOFLANMAQ – CƏSARƏTLƏNMƏK Soldat Ostapenkonun hərəkətindən xoflanmışdı (Mir Cəlal); Və nəhayət, bir gecə qız cəsarətlənib ona tanış yollarla cəbhəni k
XOFLANMA
XOFLU

Digər lüğətlərdə