1. zərf Şəksiz, şübhəsiz, səhih, inamla.
Yəqin demək olar ki, ramazan ayı müsəlmanlardan ötrü yemək ayıdır, qonaqlıq ayıdır, toy-bayram ayıdır.
Bəllidir yerimiz yəqin divana.
□ Yəqin bilmək – tamamilə düzgün olduğuna inanmaq, heç bir şübhə etməmək. Məsələni yəqin bilmirəm.
– Onu yəqin bil ki, mənim sözüm sözdür.
Yəqin etmək – bir şeyin doğruluğuna tamamilə inanmaq, yəqinlik hasil etmək.
Mən bunların Hacı Mirzağa Billurinin əmri ilə gəldiklərini yəqin etdim.
Yəqin olmaq – doğru olduğu aşkara çıxmaq, sübuta çıxmaq.
Məsələ yəqin oldu.
// Xəbər şəkilçisi ilə yəqindir – şübhəsizdir, şübhə yoxdur.
Bu hüsnü lətafətdə yəqindir bəşər olmaz.
2. is. Həqiqət; əsil, həqiqi vəziyyət, hal və s. Yəqinini bilmirəm. Yəqin budur ki, … Yəqininə gəldikdə…
3. ara s. Ehtimal, ola bilsin, görünür (bu mənada çox vaxt “ki” bağlayıcısı ilə). Əhvalatı, yəqin, sən də eşitmisən. Yəqin, kino da olacaq. Yəqin, xəstədir. Yəqin, gələcək. Yəqin ki, cavanlığını xatırlayır.
– Yəqin ki, Sultan bəyin qızıdır, amma əcəb gözəl qızdır, bərəkallah, Əsgərə!
Yəqin ki, məni də müzakirəyə çağıracaqlar.
[Qadın] yəqin, bu sakit guşədə kənar bir göz olmadığına şübhə eləmirdi…
