ZİL’
ə. 1) qabırğa; 2) böyür, yan; 2) həndəsi cismin yanlarını təşkil edən xətlərdən hər biri.
ZİL’
ə. 1) qabırğa; 2) böyür, yan; 2) həndəsi cismin yanlarını təşkil edən xətlərdən hər biri.
is. [fars.] 1. Musiqi alətlərinin ən yüksək tonu (bəm əksi). // sif. Beyindən gələn ən yüksək və nazik (səs haqqında)
Tam oxu »əd. Tünd, lap, çox, tamamilə (adətən “qara” və “qaranlıq” sözlərinin əvvəlində işlənib, onların mənalarını şiddətləndirir)
Tam oxu »1 I сущ. 1. высокий голос, дискант 2. высокая нота, высокие ноты 3. высокая тональность II прил. звонкий, дискантный
Tam oxu »I. i. high-pitched tone, tone of the highest pitch; treble, the soprano; (simli alətdə) a fret / stop of the highest tone; ~ə qalxmaq (oxuyarkən) to s
Tam oxu »кӀус. лап, гзаф, туьнт (чӀулав, мичӀи); zil qara лап чӀулав, чӀуп-чӀулав; zil qaranlıq gecə лап мичӀи, мип-мичӀи йиф
Tam oxu »[fars.] сущ. 1. зил (музыкадин алатдин лап кьакьан тон); // прил. лап кьакьан ва шуькӀуь (ван); zil pərdə зил перде, зил ван акъуддай перде (чуьнгуьрд
Tam oxu »1. ZİL (zildən, ucadan çıxan səs) Olmasa da uşağın; Yaxşı səsi, zil səsi; Amma çox maraqlıdır (Ə.Kərim); QAYIM (köhn
Tam oxu »ZİL I sif. mus. Yuxarı səs, yuxarı registr. Cəlal da zil səslə deyir bayatı; Tutub qışqırığı bütün elatı (S
Tam oxu »Quş ifrazatı, quş peyini. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir şey yoxdur. Yüklənin, sürün gedək. Qaraquş idi
Tam oxu »